محمدحسین روانبخش
بازداشت مهدی یراحی، مثل بقیه رفتارهایی که با هنرمندان و خواننده‌ها می‌شود، بی اختیار مرا یاد ماه‌عسل اصولگرایان با تتلو می‌اندازد! روزهایی که الان خیلی سعی می‌شود درباره‌ی آن سخنی گفته نشود و هر طوری شده از حافظه تاریخ پاک شود؛ اما مثل خیلی چیزهای دیگر با وجود فضای مجازی امکان‌پذیر نیست.
همه یادشان است ولی بازهم وقتی دوباره یادش می‌افتم، به نظرم شبیه به افسانه است؛ افسانه‌ای برای تمسخر ریا؛ برای نشان دادن صداقت برخی ادعاها و برای اینکه بدانیم چقدر مقدس‌مآبی‌ها واقعی است!
روزی روزگاری خواننده‌ای به نام تتلو، با همه‌ی آن مشخصات، حرف‌ها و توهین‌هایی که قبل و بعدش از او سراغ داریم، از کاندیدای برادران ارزشی در انتخابات حمایت کرد و یک‌باره همه‌ی ارزش‌ها به سوی او سرازیر شد: رائفی‌پور گفت به حال تتلو غبطه می‌خورم که معیار سنجش حق از باطل شده، رئیسی با او دیدار کرد و از ترانه‌هایش تعریف کرد، در جشن خبرگزاری ارزشی فارس جمعی شامل برادران سوپر ارزشی مثل حمید رسایی و مجتبی ذوالنوری روی سن رفتند و از او تقدیر کردند…
حالا مهدی یراحی به جرم خواندن ترانه‌ای درباره برداشتن روسری‌ها بازداشت شده است. وقتی ذهن ناخواسته این «پاسداری از ارزش‌ها» را با عزت و احترام تتلو مقایسه می‌کند، به چه نتیجه‌ای می‌رسد؟ روح مرحوم شکسپیر شاد که می‌گفت: «دنیا صحنه‌ی نمایش است و ما بازیگران آن هستیم! »