اسکات فانداس، منتقد فیلم و مدیر آمازون، بورگر را به نوعی یک رسانه خوانده که با زیرنویس فیلم‌های فرانسوی، روح زبانی یک فیلم را هدایت و برای مخاطبان انگلیسی زبان در سراسر جهان قابل درک می‌کند.لنی بورگر که زیرنویس بیش از ۳۰ فیلم فرانسوی را نوشت، به طور جدی این کار را با «توهم بزرگ» رنوار در سال ۱۹۹۹ شروع کرد و با کار خود طعمی معتبر به آثار مهم نوآر فرانسه مانند «ریفیفی» ژول داسن، «به پول دست نزن» ژاک بکر، «مقر پلیس پاریس» آنری ژرژ کلوزو، «پپه-لو-موکو» درام جنایی ژولین دوویویه و «بوب قمارباز» ژان پی‌یر ملویل بخشید. وی برای فیلم‌هایی از آلن رنه، روبر برسون، مارسل کارنه، کلود سوته، ژرژ فرانژو و لوئیس بونوئل هم زیرنویس نوشت و شاهکار‌های اولیه موج نوی فرانسه مانند «از نفس افتاده» ژان لوک گدار را با همراهی خود کارگردان نوشت. در میان دیگر کارگردانان معاصر، او با برتراند تاورنیه، کلود شابرول و پاتریس شرو کار کرده است.

او همچنین نقش مهمی در کشف فیلم‌های نادر و گمشده فرانسوی داشت و نگاتیو دوربین نیترات «بازیکن شطرنج» ریموند برنار را که توسط اشغالگران نازی فرانسه به آرشیو فیلم آلمان شرقی منتقل و پنهان شده بود، کشف کرد. در پراگ هم وی نسخه‌هایی از «مونته کریستو» آنری فسکور را کشف کرد.وی همچنین به‌عنوان یک محقق و مورخ فرانسوی، فیلم‌های نادر فرانسوی را برای جشنواره فیلم صامت پوردنونه ایتالیا انتخاب می‌کرد و با موزه هنر‌های مدرن نیویورک برای مروری بر آثار جولین دوویویر همکاری کرد.

بورگر سال ۲۰۱۵ جایزه ژان میتری را از پوردنونه و جایزه مل نویکوف را برای معرفی سینمای جهان، از جشنواره فیلم سانفرانسیسکو دریافت کرد.راشل روزن، مدیر برنامه‌نویسی انجمن فیلم سانفرانسیسکو که کار تفسیر دیالوگ برای زیرنویس‌ها را هنری انتقادی خوانده که کمتر به آن توجه شده، اما تأثیر زیادی برای ایجاد ارتباط مخاطب از یک فیلم دارد، کار لنی بورگر را خیره‌کننده خوانده است و می‌گوید: لنی بورگر سینمای فرانسه را برای مخاطبان انگلیسی‌زبان خود زنده کرد و اشتیاق او برای بازگرداندن آثار کلاسیک گمشده به سینما، او را به یک قهرمان واقعی پشت صحنه سینمای جهان تبدیل کرده است.