به گزارش انعکاس روز و به نقل از ایسنا، جمهوری اسلامی ایران شب گذشته در پاسخ به جنایت‌های رژیم صهیونیستی از جمله ترور شهید هنیه در تهران و حمله به مقر فرماندهی حزب‌الله که منجر به شهادت «سید حسن نصرالله» و «سردار نیلفروشان» شد، اهداف نظامی را در اراضی اشغالی مورد هدف قرار داد که وحشت و نگرانی را در میان صهیونیست‌ها ایجاد کرد.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در اطلاعیه ای در خصوص عملیات وعده صادق ۲ تاکید کرد اخطار داده می‌شود چنانچه رژیم صهیونیستی به این عملیات که منطبق بر حقوق قانونی کشور و قوانین بین‌المللی است واکنش نظامی نشان دهد، با حملات کوبنده و ویرانگر بعدی مواجه خواهد شد.

هرچند رژیم صهیونیستی سانسور زیادی درباره میزان خسارت و اهداف مورد اصابت قرار گرفته انجام داده است، اما به نظر می‌رسد در کنار اهداف نظامی، اهداف اقتصادی هم مورد اصابت قرار گرفته است.

بر اساس ویدئوهای منتشرشده در رسانه‌های خبری، موشک‌های ایرانی به یک سکوی گاز صهیونیستی واقع در مقابل ساحل منطقه اشغالی «عسقلان» نیز برخورد کرده‌اند و طبق این ویدئوها برخورد موشک‌های ایران به این سکوی گازی به وقوع حریق در این سکوی گازی صهیونیستی انجامیده است. به باتوجه به اهمیت این سکو و میادین گازی تامار رژیم صهیونیستی به بررسی زیرساخت‌های گازی رژیم پرداختیم، زیرساخت‌هایی که به مرور زمان مشخص می‌شود، چه میزان آسیب دیده اند.

زیرساخت گازی رژیم صهیونیستی

زیرساخت گاز رژیم صهیونیستی در برابر درگیری منطقه ای گسترده‌تر، آسیب پذیر است و هر گونه آسیبی، پیامدهایی در داخل اراضی اشغالی فلسطین خواهد داشت و همچنین بازار صادرات این رژیم را مختل خواهد کرد.

رژیم صهیونیستی، به مصر صادرات دارد و بدون واردات گاز از فلسطین اشغالی، مصر مجبور خواهد بود محموله‌های گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) بیشتری وارد کند و این امر، رقابت را در بازارهای ال‌ان‌جی جهان که دچار محدودیت عرضه هستند، تشدید خواهد کرد.

رژیم صهیونیستی در سال میلادی گذشته، ۱۱.۶ میلیارد مترمکعب گاز به مصر و اردن صادر کرد که بر مبنای سالانه، ۲۵ درصد افزایش داشت. بخش عمده صادرات گاز رژیم صهیونیستی به مصر، از طریق خط لوله فراساحلی EMG انجام می‌شود. یک مسیر جدید در خشکی از طریق اردن، در مارس سال ۲۰۲۲ گشوده شده است.

فعالیت خط لوله EMG، در سال ۲۰۰۸ آغاز شد تا گاز مصر را به اراضی اشغالی منتقل کند و تا سال ۲۰۱۲ فعال بود اما سپس فعالیتش به دلیل کاهش تولید گاز قاهره، متوقف شد. پس از راه اندازی میدان گازی بزرگ لویاتان در دسامبر سال ۲۰۱۹، جریان این خط لوله معکوس شد تا جریان گاز از اراضی اشغالی به مصر منتقل شود.

طبق آمار وزارت انرژی رژیم صهیونیستی، تولید گاز در اراضی اشغالی فلسطین در سال گذشته، به رکورد ۲۴.۷ میلیارد متر مکعب رسید. تولید در نیمه اول سال ۲۰۲۴، رشد هفت درصدی بر مبنای سالانه داشت و به ۱۳.۱ میلیارد متر مکعب رسید.

رژیم صهیونیستی از سه میدان فراساحلی تامار، لویاتان و این اواخر، کاریس، گاز تولید می‌کند.

سکویی که از طریق آن، گاز تامار به خشکی منتقل می‌شود، در جنوب اراضی اشغالی است و گاز لویاتان و کاریش، در شمال که نزدیک مرز لبنان است، به ساحل می‌رسد.

پس از آغاز عملیات طوفان الاقصی در هفتم اکتبر سال ۲۰۲۳، رژیم صهیونیستی در اقدامی پیشگیرانه، دستور بستن میدان گازی تامار را صادر کرد. این میدان، یک ماه بعد فعالیتش را ازسرگرفت.

پاشنه آشیل اقتصاد رژیم صهیونیستی

سایت واللا در مارس به نقل از یک منبع نظامی اسرائیلی مدعی شده بود زرادخانه حزب الله شامل موشک‌های ساحلی است که می‌تواند کشتی‌ها و سکوهای گازی را تهدید کند.

روزنامه اسرائیلی «گلوبز» هم دو ماه قبل، در افشاگری که از پیامدهای فزاینده جنگ بر اقتصاد رژیم صهیونیستی حکایت داشت، هشدار داد این رژیم در معرض آسیب دیدن شدید تولید گاز قرار دارد.

جنگ تمام عیار رژیم صهیونیستی با حزب الله لبنان که به توقف تولید میدان گازی «کاریش» منجر خواهد شد، به بازار انرژی رژیم صهیونیستی، شوک وارد خواهد کرد و بر اردن و مصر که به واردات گاز از اراضی اشغالی متکی هستند، تاثیر می‌گذارد زیرا رژیم صهیونیستی مجبور خواهد بود برای تامین نیازهای خود، به منابع جایگزین رجوع کند.

«کاریش»، تنها سکوی تولیدی است که تولید آن کاملا برای بازار داخلی است. این سکوی گازی در سال میلادی گذشته، ۳۴ درصد از مصرف داخلی را تامین کرد.

طبق گزارش گلوبز، خطر واقعی برای سکوی «لویاتان»، بسیار جدی‌تر خواهد بود. اگر «کاریش» و «لویاتان»، هر دو تعطیل شوند، رژیم صهیونیستی باید ترکیب سوخت نیروگاه‌های خود را اصلاح کند و دیزل و زغال‌سنگ به میزان قابل توجهی گران‌تر از گاز طبیعی خواهند بود.

انتهای پیام