در متن این پیام آمده:
«عندلیب عشق  صلا در داد و  نوای نی را در گوش روزگاران. که در مراسم بزرگ مردی چونان گلپا عاشقان حجره خورشید  و اساتید  این راه  پر فراز و نشیب با حضورشان گلرخان  عالم معنا را شرمنده کردند ! و آفرین بر مردمی که نغمات را می‌شناسند و می‌ خوانند و می خوانند در گوش فرزندان این سرزمین 

نه فقط لالایی که آوای بیداری را، شادمانی را … رهایی را.آزادگی را…
چگونه  تشکر کنیم از شما اساتید و فرهیختگان  هنر و موسیقی  از شما ورزشکاران عرصه  عشق از شما  مردم مهربان. از شما یاران سفر کرده از راه دور. از شما عزیزانی که با پیامها. با حضور پر معنایتان. با پست ها و استوری های پر از فسانه عشق و مهر. یاد استاد را گرامی داشتید و تسلای خاطر ما بودید 
چه بگوییم که زبان قاصر است ..و قلم در پیچ و تاب حیرت  اسیر. چه بگوییم که خود تاریخ ساز  شدید  و قدردانیتان در مراسم  وداع سلطان آواز. زبانزد قرون و آیندگان 
و مایه عبرت. بر خود ببالید که چونان شما مردمی شریف و قدر شناس و هنر دوست نشناسیم  و ندانیم. هنوز زمزمه هایتان همان اهنگ های کوی محبت استاد در آن روز با عظمت. در گوشمان طنین انداز و اشک  در چشمانمان روان. هنوز اشکهایتان در قلب هایمان جاری … شانه هایمان لرزان. که چه فقدان بزرگی ست از دست دادن  گلپای عزیز.
و چه زیباست دعوت به صبوری از طرف شما اسطوره های صبر در سال‌های رنج. اما چه میشود کرد که باید رضا به رضای دوست داد و باور داشت که  بزرگ مردان خطه خورشید همیشه  زنده اند. پس تشکر ما را بپذیرید ای مردمان  آواز. ای عاشقان تماشاگه راز.»