گروه فزهنگ وهنر: یکی از بازماندگان خانواده جلال آل احمد می‌گوید خانه پدری این نویسنده در تهران، ”به ویرانه‌ای از زباله، ننگ و نکبت” تبدیل شده و سازمان میراث فرهنگی از ۱۲ سال پیش تاکنون هیچ کاری برای حفظ این بنا انجام نداده است.
محمدحسین دانایی، خواهرزاده جلال و شمس آل احمد که در تعطیلات نوروز از خانه پدری این دو نویسنده بازدید کرده، درباره وضعیت کنونی این بنا می‌گوید: «آنچه دزدیدنی است، دزدیده شده، آنچه سوزاندنی است، سوزانیده شده و آنچه هم که قابل تبدیل به احسن نبوده، دودستی به طبیعت تقدیم شده است تا مادر طبیعت خدمتش برسد».
 دانایی می‌گوید این بنا در محله “پاچنار” تهران، در سال ۱۳۸۳ توسط مسئولان وقت سازمان میراث فرهنگی کشور در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و سپس، مقام‌های این سازمان با استفاده از ”شیوه‌های سلبی و ایجابی” به مالکان این بنا مراجعه کردند تا سرانجام در سال ۱۳۸۹ مالکیت آن به سازمان میراث فرهنگی رسید.به گفته این عضو خانواده آل احمد، از آن زمان تاکنون، سازمان میراث فرهنگی جز ”چند کار جزیی و سطحی در حد رنگ‌آمیزی در و دیوار و نصب یک تابلو نامربوط و برگزاری یک مراسم تبلیغاتی متظاهرانه با حضور مقامات و سخنرانی و بریدن نوار”، هیچ کاری برای نگهداری از این بنای تاریخی انجام نداده است. او آنچه در این ۱۲ سال بر سر خانه پدری جلال و شمس آل احمد آمده را ”مصداق بارز فاجعه یا تراژدی” توصیف می‌کند و می‌افزاید این بنا ”اکنون بدل شده است به یک آینه دق، یک ویرانه، ویرانه‌ای آکنده از زباله و نخاله و ننگ و نکبت”.دانایی، وضعیت کنونی این بنا را ”سند متقنی از وجود یک جریان قوی برای حذف میراث فرهنگی با عنوان فریبنده حفظ میراث فرهنگی” دانست.بر پایه این گزارش، خانه پدری جلال و شمس آل احمد در سال ۱۳۹۱ به عنوان ”خانه باستان‌‌شناسان کشور” معرفی شد اما ”به جای باستان‌شناسان، پاتوق معتادان ‌شد”.جلال آل احمد، در آذرماه ۱۳۰۲ در تهران به دنیا آمد و شهریورماه سال ۱۳۴۸ در شهر اسالم استان گیلان درگذشت. از این نویسنده آثار متعددی همچون نون والقلم،مدیر مدرسه، ”از رنجی که می‌بریم” و ”سنگی بر گوری” به جا مانده است. ”غرب‌زدگی” مشهورترین اثر او است.
شمس آل احمد، نویسنده و محقق، هم سال ۱۳۸۹ در ۸۱ سالگی درگذشت. از جمله آثار او می‌توان به گاهواره،مجموعه قصه قدمایی و از چشم برادر اشاره کرد.