به گزارش انعکاس روز و به نقل از ایسنا، آمریکا یکی از تیم هایی است که در گروه B جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ قطر با ایران هم‌گروه شده است. این دو تیم پیش از این در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه هم‌گروه بودند که با برتری ۲ بر یک ایران خاتمه یافت و تجربه برگزاری آن دیدار، به نوعی با ساده انگاری در ارتباط با این تیم همراه شده است.

تیم ملی آمریکا بعد از تغییر و تحولات اخیر در فوتبال این کشور مبنی بر سرمایه گذاری بیشتر روی استعدادهای آمریکا و توجه به این رشته ورزشی به اندازه رشته‌هایی مانند فوتبال آمریکایی، بسکتبال، بیسبال و حتی هاکی، کاملا رونق گرفته و بسیاری از فوتبالیست‌های جوان آمریکایی در حال حاضر در تیم های موفق بوندس لیگا بازی می کنند یا عضوی از این تیم‌ها هستند.

به جز استعدادهای جوان و نوظهور، آمریکا بازیکنان سرشناسی هم دارد که به طور قطع از نظر ارزش و کیفیت، بسیار چشم گیر هستند.

شاید شناخته‌شده‌ترین بازیکن آمریکایی در چند فصل اخیر کریستین پولیشیچ است که سه سال قبل با ۷۵ میلیون یورو راهی چلسی شد و عملکرد خوبی در این تیم از خود به جای گذاشته است. وستون مک کنی، دیگر ستاره آمریکایی‌هاست که در ترکیب یوونتوس جایگاه ثابتی در خط هافبک برای خود پیدا کرده است. سرجینیو دست در جناح راست خط دفاعی بارسلونا و حتی جیووانی رینا در خط هافبک دورتموند هم از دیگر بازیکنان با استعداد این تیم به شمار می‌روند.

به جز این، بازیکنان دیگری هم در تیم‌های اروپایی شاغل هستند. کما اینکه مسابقات باشگاهی آمریکا به جهت شرایط سخت افزاری و حضور بازیکنان بعضا کهنه کار اما سرشناس اروپایی، بسیار معروف و شناخته شده است.

در زیر می‌توان تعدادی از بازیکنان لژیونر آمریکایی شاغل در تیم ملی این کشور را مشاهده کرد:

کریستین پولیشیچ – چلسی

زک استفن – منچستر سیتی

تایلر آدامز – لایپزیش آلمان

تیموتی وه آ – لیل فرانسه

موسی یونس – والنسیا

جیووانی رینا – دورتموند

ریکاردو په‌پی – آگسبورگ آلمان

جان بروکس – ولفسبورگ

وستون مک کنی – یوونتوس

برندون آرانسون – ردبول سالزبورگ اتریش

سرجینیو دست – بارسلونا

به جز این ستاره‌ها، آمریکا بازیکنان زیر ۲۰ سال بسیار زیادی هم در تیم‌های بوندس لیگایی مانند بایرن مونیخ، مونشن گلادباخ، فرانکفورت، بایر لورکوزن، دورتموند و حتی در تیم‌هایی نظیر فاینورد هلند دارد که شاید در سال ۲۰۲۶ که میزبانی جام جهانی به کشورهای آمریکا – کانادا و مکزیک می‌رود، این تیم در بهترین شرایط فوتبالی خود قرار داشته باشد.

به طور قطع هدف گذاری آمریکایی ها داشتن تیمی آماده و در سطح اول جهان تا جام جهانی ۲۰۲۶ است تا بهترین نمایش خود را در جام جهانی جهانی ارائه دهند و حداقل تا جمع تیم های برتر این مسابقات راه یابند.

با این اوضاع و شرایط، باز هم دست کم گرفتن تیمی که لژیونرهای سرشناس‌تر و منابع مالی بیشتری نسبت به ایران دارد، چندان هوشمندانه به نظر نمی رسد و باید دید کادر فنی تیم ملی ایران به همراه کادر مدیریتی در فدراسیون فوتبال چه نوع برنامه‌ای را برای موفقیت این تیم در نظر خواهند گرفت.

انتهای پیام