اسدپور در سال ۱۳۳۰ خورشیدی در مسجدسلیمان دیده به جهان گشود و از جمله شاعران مطرح کشوری بود که در دهه‌ی ۱۳۵۰ با چاپ اشعار و مصاحبه‌های خود، در معرفی شعر موج ناب نقش ارزنده‌ای داشت.او با مجموعه شعر “بر سینه سنگ‌ها و بر سنگ‌ها نام ها” که بیش از سه دهه از چاپ و انتشار آن می‌گذرد به همراه دوستان شاعر خود از جمله هرمز علیپور، جریان جدید شعر “موج ناب” را پایه ریزی نمود.از آثار منتشر شده او می‌توان به کتاب‌های: بر سینه سنگ‌ها/ بر سنگ‌ها نام‌ها، مکاشفه در باغ سوکیاس، این گلو تاریک از صدای دنیاست نام برد که اشعار تازه وی است.
شعری از او:
پریمرگ شدمش…
که ماندم و…
رخسار برافروختم…
به مرگ! …
سخت است! …
جدایی‌ها! …
جدا شدن از این باغ…
نام این کودک
درختی که امسال کاشتی
بوسه بر
دستان کار
دوری از این زن
اطاق
کتاب
چقدر ببینم این سوزش را
چشم از اقبال ما برداشته می‌شود
باهمه جاهائ خالی!
گویی طلسم از مفرغ داری
به سطح این خط چپ!
و این جدایی بزرگ
با آنچه دوست داشتی
با او که گفت ولطف دارد
حتا این چشم درشتی که
پریوار صداش می‌زدی
نه! نه!
‌
نمی‌شد از یاد برد
این پریمرگ!