محمدی درباره‌ حرفه بازیگری نیز یادآورشد: من حرفه بازیگری را دوست دارم ولی به نظرم هر شخصی که قرار است وارد این حرفه شود، ابتدا باید به صورت آکادمیک به این حرفه بپردازد و بعد به صورت عملی؛ یعنی تجربه و عمل در کنار هم باشد تا موفقیت بهتری کسب شود.این بازیگر که در برنامه «احوال‌پرسی» حضور داشت درباره‌ بهترین عیدی‌ای که دریافت کرده، گفت: بهترین عیدی که گرفته‌ام، به دوران کودکی‌ام برمی‌گردد، همان پول‌های نو کم اما سرشار از خاطره.

وی درخصوص زندگی شخصی‌اش خاطرنشان کرد: من با علی (اوجی) خیلی خوشبختم چون او انسان بااخلاق و خوش‌اخلاقی است و این صفت، صفت باارزشی است چون اخلاق تنها موردی است که باقی می‌ماند و بقیه موارد مثل پول و جمال و … ممکن است مقطعی باشد. در زندگی ما، گذشت دو طرفه است و آرزوی من در سال جدید برای همسرم این است که همین‌طور شاد و سلامت باشد چون او فردی است که حتی با ناراحتی دیگران غصه‌دار می‌شود و تأثیر بدی بر روحیه‌اش گذاشته می‌شود.

بازیگر فیلم خائن‌کشی درباره اظهاراتش در جشنواره فیلم فجر مبنی بر فروش ماشینش برای کمک‌هزینه‌های فیلم همسرش در جشنواره گفت: امسال در جشنواره فجر، همسرم دو فیلم داشت که در جایی بیان کرده بود من ماشینم را فروختم و برای فیلم خائن‌کشی هزینه کردم. اگر نیاز به فروش ماشین من هم می‌شد، این کار را انجام می‌دادم، چون ماشین و وسایل بالاخره فراهم می‌شود ولی وقتی اثری خوب در سینما باقی بماند، این خاطره‌انگیزتر خواهد بود. ضمن اینکه وقتی همه عوامل پروژه به آنچه حقشان است، برسند، حالشان خوب خواهد بود و حال خوب آنها برای ما هم انرژی بیشتری به ارمغان می‌آورد.

نرگس محمدی در پاسخ به سؤال مجری مبنی برا اینکه چه چیزی را از سال ۱۴۰۰ به ۱۴۰۱ نمی‌آورد، گفت: من در سال ۱۴۰۰ ناراحتی‌هایی را تجربه کردم که از خدا می‌خواهم این ناراحتی‌ها در سال گذشته باقی بمانند و سال جدید، شروعی تازه برای من و مردم کشورم باشد.بازیگر سریال نوروزی «زعفرانی» درباره‌ کرونا نیز گفت: به نظر من کرونا باعث شد قدر داشته‌هایی را که قبلا برایمان عادی شده بود، بیشتر بدانیم. قبلا ارتباط‌ها راحت‌تر بود و همه صمیمانه‌تر با هم رفتار می‌کردند اما با وجود این بیماری حتی در آغوش کشیدن مادرم برای من تبدیل به حسرتی بزرگ شده است.

محمدی درباره‌ پایبندی به رسم و رسوم سنتی نیز  گفت: من به شدت به رسم و رسوم معتقدم و دوست ندارم چیزی از آن کم کنم یا موردی را اضافه کنم. در حال حاضر موضوعی که باعث ناراحتی من می‌شود این است که در دوران کودکی و در ایام عید، پدربزرگ و مادربزرگ بودند، فامیلی‌ها گسترده‌تر بود و الان حسرت می‌خورم که دیگر آن شرایط وجود ندارد.