یکی از راهروهای منتهی به استودیوی شماره یک رادیو محل ضبط مسابقه «یک دو صدا» است.
شرکت کنندگان این مسابقه از اقصی نقاط کشورمان ایران در این استودیو، حضور دارند و با هم رقابت می کنند، برای اینکه بتوانند در حوزه های مختلف از جمله گویندگی در رادیو وارد بشوند و البته توانایی های خود را بسنجند و ببینند که آیا می توانند در این عرصه، حرفی برای گفتن داشته باشند یا نه؟

انتخاب استعدادهای جوانان

عباس محبی، پیشکسوت بازیگری در عرصه طنز و داور برنامه «یک دو صدا » رادیو ایران، می گوید: یکی از دستاوردها، رویاها و آرزوهای این برنامه که در سه ـ چهار سال اخیر طراحی شده، این است که از بین استعدادهای جوان تعدادی را انتخاب کنیم، این ها پرورش پیدا کنند و از تجربیات خودمان به آن ها منتقل کنیم و این کار در خلال این مسابقه در حال انجام شدن است.
او می گوید: ۶۰ ـ ۷۰ نفری در سالن تست مسابقه نشسته اند؛ در حقیقت اینجا نوعی آکادمی است. در این ساعت هایی که نشسته اند کل موارد را برای جوان ها توضیح می دهیم. کسانی که در این مسابقه رد می شوند یا کارشان مورد ایراد قرار می گیرد و قبول نمی شود، می توانند این برنامه را بارها و  بارها گوش و عیب و ایرادهای خود را رفع کنند.

فقط صدای خوشگل ملاک نیست

محبی ادامه می دهد: آرزوی دست اندرکاران این برنامه این است که از بین جوان ها، استعدادهایی کشف بشود. گویندگی اضلاعی گوناگون در بخش بازیگری و در بخش هنری دارد. وقتی که به بازیگری نوشته می دهند، این متن در حقیقت موادی خام است که در اختیارش قرار می دهند؛ مثل آشپزی که برای پخت غذا به او مواد خامی مثل لوبیا و عدس می دهند. این بازیگر مثل آشپزی می ماند که بایستی بداند از این مواد در چه مواقعی استفاده کند یا  اینکه پخت غذا را از چه زمانی شروع کند که به موقع پخته شود. اینکه من فقط صدایی خوشگل  داشته باشم، ملاک نیست.

او در این زمینه می گوید: ساز، وسیله ای خوش صداست ولی همین ساز را هم نوازنده باید صداهای گوناگونی از آن درآورد و به سمع شنونده برساند. خیلی باید مراحل گوناگون طی شود تا این بازیگر بتواند از این مواد خام چیزی پخته و خوب و قابل قبول برای شنونده تهیه کند.

موفقیت بازیگر و مجری در رادیو

محبی با بیان اینکه در حال حاضر اغلب جوان های ما علاقه ای به مطالعه ندارند، ادامه می دهد: متاسفانه تعداد زیادی از کسانی که برای تست به این برنامه می آیند، از لحاظ مطالعه و تحقیق خیلی عقب هستند. اینکه من می گویم واقعیت است. در رادیو بخش اعظم تفکرات یک گوینده خوب آن است که مطالعه داشته باشد. هر چقدر مطالعه بازیگر و مجری در رادیو  بیشتر باشد، تجربیات تاریخی و هنری اش بیشتر باشد، چه در بخش بازیگری و چه در بخش مجری گری، این آدم موفق تر است. در نتیجه یکی از بحران هایی که داریم این است که جوان های ما بیشتر تحت تاثیر رسانه ها قرار دارند تا مطالعات و تحقیقات. به این دلیل من در مثالی منظور خود را توضیح می دهم.

او سپس مثالش را چنین عنوان می کند: وقتی از جوانی که علاقه به کار بازیگری دارد می خواهیم که تیپ بگیرد،  می بینم که این تیپ، تیپ مقبلی، نوذری است. بیشتر تحت تاثیر هنر دیگران قرار دارند که ما به این کار تقلید می گوییم. در صورتی که یک بازیگر محقق و مولف بایستی در درون جامعه برود (به لحاظ طنز عرض می کنم)؛ یعنی باید برود درون جامعه بگردد اول تیپ و شخصیت خود را بشناسد. این شخص می تواند دایی، عمو، همسایه یا معلمت باشد. این تیپ را هنرمند می آورد و روی آن کار می کند، کاریکاتورش می کند آن موقع دیگر به طور مثال می شود ملون، جانعلی ، دست و دلباز.
در تلویزیون هم همین طور است اما من دارم مراحل تیپ سازی در رادیو را توضیح می دهم. پس اول مطالعات و تحقیقات بعد هم ممارست و تمرین از رموز کار هست که ما این ها را در برنامه «یک دو صدا» بارها و بارها تذکر می دهیم. و از همه مهم تر استعداد و خلاقیت. یعنی زمانی که ایشان استعدادش پرورش یافت تازه باید خلاقیتش گل کند؛ اگر خلاق نباشد اصلا به درد این کار نمی خورد.
به گفته این هنرمند باسابقه کشورمان، «یک بازیگر نسبت به قصه ای که وجود دارد بایستی کاراکتر را خلق کند؛ حتی اگر لطیفه ای دو خطی تهیه کننده به او بدهد او بایستی خودش بسازد پرورشش بدهد تا باورپذیرتر باشد. رادیو یعنی خلاقیت. من به همراه خانم نوروزی و آقای همتی کار داوری برنامه را انجام می دهیم. رادیو قانون و جایگاه خودش را دارد. ما سعی می کنیم که تجربیات خودمان را در اختیار نسل جوان جامعه قرار بدهیم. ان شاءالله که موفق باشند.

هدف «یک دو صدا» آموزش است

ساجد قدوسیان، تهیه کننده مسابقه استعدادیابی «یک دو صدا» هم چنین می گوید: ماهیت رادیو همواره جنبه فرهنگی و آموزشی داشته و لزوما مخاطب رادیو برای تفریح یا وقت گذرانی پای رادیو نمی نشیند و از فرهیختگی نسبی برخوردار است. لذا من معتقدم همین امر باید تفاوت یک برنامه یا مسابقه استعدادیابی در رادیو با دیگر رسانه ها باشد. «یک دو صدا » مسابقه ای تخصصی در حوزه هنرها و فعالیت‌های مربوط به رادیوست و ما هم سعی می‌کنیم هر دوره را با محوریت یک رشته به خصوص و با حضور داوران صاحب نظر در همان رشته برگزار کنیم. از بارزترین ویژگی‌های مسابقه «یک دو صدا» که بسیار برای من اهمیت دارد آموزش و شناساندن تخصص های رادیویی به شرکت کننده و مخاطب است. اینکه رادیو تعریف مجزایی دارد و طبیعتا مولفه های خاص خود را می طلبد.

قدوسیان ادامه می دهد: با روحیه ای که از آقای دکتر محمدزاده مدیر محترم رادیو ایران سراغ دارم، اگر امکانات و البته کرونا اجازه دهد قصد دارم در آینده نه چندان دور با هماهنگی و همدلی و یاری مدیران شبکه، چند اتفاق مهم را برای برنامه «یک دو صدا » رقم بزنم. یکی برگزاری مسابقه به صورت عمومی و خارج از فضای محیطی سازمان صداوسیماست و دوم برگزاری دوره ای مسابقه در استان‌ها و شهرستان ها به جهت کشف استعدادهای سراسر کشور و سوم اختصاص مربی برای شرکت کنندگان مسابقه در هر رشته با این هدف که شرکت کنندگان در طول مسیر مسابقه و در مراحل مختلف قبل از داوری توسط یک مربی هدایت شوند تا جنبه آموزشی برنامه هدفمند باشد.

برای گوینده شدن رادیو گوش بدهید

معصومی حقی یکی از شرکت کنندگان در مسابقه که گیلانی و اهل لنگرود است و مدتی است که در تهران به خاطر اینکه دانشجو است زندگی می کند، می گوید: چون در کلاس گویندگی شرکت کرده بودم از طریق مدرس آن کلاس، متوجه شدم مسابقه ای هست. ثبت نام کردم، در مرحله ی آزمون ورودی شرکت کردم و بعد به مسابقه راه پیدا کردم.
او می گوید: از همه ی کسانی که علاقمند به گویندگی هستند، دعوت می کنم تا در مسابقه شرکت کنند. این مسابقه برای من خیلی تجربه لذت بخشی بود هر قسمت مسابقه یک کلاس درس بود. پر از نکته که شاید این ها را باید به سختی در طول سال ها کسب کرد ولی اینجا در چند روز نکته هایی که به ما و دوستانمان می گفتند، یاد گرفتیم. یکی از توصیه هایی که می توانم داشته باشم برای کسانی که علاقمند هستند که در مسابقه شرک کنند، این است که حتما رادیو را گوش بدهند مخصوصا این مسابقه را که با روال آن آشنا بشوند. می گویند برای نویسنده شدن کتاب بخوانید برای گوینده شدن هم «رادیو» گوش بدهید. من حالا اینجا با کسانی آشنا شدم که می گفتند به رادیو گوش نمی دهند و به متن ها آشنا نیستند. این یک کم برایشان عجیب است و سخت تر می توانند خودشان را با شرایط هماهنگ کنند.
این شرکت کننده ادامه می دهد: من خودم را موظف کرده ام که هر روز این برنامه ها را گوش کنم و نکته های داورها را بشنوم چون ممکن است عیبی در صدای من وجود داشته باشد و داور درباره همان مسئله، صحبت کند.

او در پایان صحبت هایش می گوید: من می خواهم از رادیو ایران و همه  سازندگان و داوران این برنامه تشکر کنم. این نکته را هم بگویم که حرفه ای شدن در هر کاری خیلی سخت است. همه کسانی که در این مسابقه شرکت کرده اند راه خیلی طولانی را طی کرده اند ولی این مسابقه نقطه شروع خیلی خوبی می‌تواند باشد.

به گزارش انعکاس روز و به نقل از ایسنا، مسابقه «یک دو صدا»، مسابقه استعدادیابی رادیویی است که شنبه تا چهارشنبه ساعت ۲۰ با اجرای نسیم رفیعی، گزارشگری سمیه رنجکش، صدابرداری مجید آیینه، دستیار تهیه کنندگی مونا قنادها و تهیه کنندگی ساجد قدوسیان از رادیو ایران پخش می‌شود.
در حال حاضر، سیروس همتی در کنار عباس محبی و مینا نوروزی فرد شرکت کنندگان این مسابقه را قضاوت می‌کنند.

انتهای پیام