به گزارش انعکاس روز و به نقل از ایسنا، هر چقدر که توجه و تمرکز اغلب مسئولان ورزش ایران و فدراسیون های ورزشی طی سال های گذشته صرفا معطوف به کسب موفقیت در میادین جهانی و المپیک بوده اما در مقابل، آموزش رفتار درست و حرفه ای به قهرمانان در شرایط مختلف در قبال مردم، مسئولان یا رسانه ها مورد توجه قرار نگرفته است.

در شرایطی که بسیاری از قهرمانان پرافتخار ورزش ایران به دلیل بی توجهی به فراگیری اصول حرفه ای در زندگی شخصی و خارج از میادین مسابقات، با مشکلات متعددی روبرو شده اند، باز هم جای آموزش رفتارهای درست اجتماعی و توجه جدی به اصول حرفه ای گری قهرمانان در خارج از میادین ورزشی خالیست.

در حالیکه افتخارآفرینی تعدادی از ورزشکاران طی روزهای گذشته در میادین جهانی، بار دیگر در این روزها و سال های سخت کورسوی امید و زندگی را در دل میلیون ها پیر و جوان ایرانی زنده کرد و اشک شادی را از گونه هایشان جاری کرد، اما انتشار تصاویر و فیلم های دیدار برخی از قهرمانان با افرادیکه به دلیل فساد مالی دوران محکومیت خود را سپری می کنند، تعجب و تاسف بسیاری از مردم و دوستداران این قهرمانان را به دنبال داشت.

در اینکه قهرمانان ورزشی برای گرفتن یک مدال جهانی یا المپیک سختی های زیادی را پشت سر می گذارند و این حق را دارند که از جوایز و پاداش مدالشان نیز برخوردار شوند، هیچ شکی نیست اما نه به هر قیمتی.

اینکه قهرمانان ما برای گرفتن پاداش و جایزه دوره بیفتند، به هر کجا که دعوتشان کردند بروند و کاری نداشته باشند بر سر سفره چه کسانی می نشینند و با چه افرادی همنشین می شوند، می تواند عواقب جبران ناپذیر اجتماعی برایشان به دنبال داشته باشد و محبوبیتشان را بین مردم به شدت کاهش دهد. این قهرمانان باید نسبت به مسئولیت اجتماعی خود آگاه باشند و زمانی که با حضور در آسایشگاه معلولان یا مراکز خیریه، به خوبی این مسئولیت اجتماعی را ایفا می‌کنند، از آن سو باید مراقب باشند تا با رفتن به هر مکانی یا همسفره شدن با هر فردی، وجهه خود را در بین مردم از دست ندهند.

اگر به درست یا غلط از سوی برخی افراد واژه بزرگ و مقدس”جهان پهلوانی” که اتفاقا نباید هیچ ارتباطی با تعداد مدال و افتخار یک قهرمان داشته باشد، را یدک می کشیم، باید خیلی بیشتر از این ها مراقب رفتارهایمان باشیم.

سال ها برای جا باز کردن در قلب مردم جان کنده اید، یک دیدار اشتباه یا یک رفتار غلط، حتی سهوی می تواند یک شبه یک قهرمان را از عرش به فرش بکشاند. بسیاری آمدند، مدال های جهان و المپیک درو کردند اما هیچ کدامشان مثل تختی ماندگار نشدند؛ به نظر می‌رسد فقط “غلامرضا” بود که راه و رسم”جهان پهلوان” شدن را بلد بود؛ تنها تختی بود که برای پاداش گرفتن به هر مکانی نرفت، هر پیشنهاد تبلیغاتی را قبول نکرد و پول و پاداش را از هر دستی نپذیرفت. قهرمانان ما باید تلاش کنند که مسئولیت های اجتماعی خود در قبال مردم را بپذیرند و قدمی در راه نزدیک شدن به جهان پهلوان تختی بردارند.

مبادا برای نشستن بر سر سفره ای پشت به مردم کنید، پول همه چیز نیست، مراقب باشید توسط مردم”فیلتر” نشوید!

انتهای پیام