شاهد احمدلو که این روزها فیلم سینمایی «سیاه باز» به کارگردانی حمید همتی و تهیه کنندگی علی قائم مقامی با بازی او روی پرده سینماها است در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا درباره گلایه و انتقاد خود از مدیران سینمایی گفت: این روزها روزهای سخت و مصیبت‌باری برای جامعه انسانى و از جمله هنرمندان و بازیگرانی است که سال‌ها برای ارتقای فرهنگ و هنر این سرزمین تلاش کرده‌اند، اما در سایه بى‌کفایتى مدیران نالایق، عزیزترین دارایی خود یعنی جانشان را از دست می‌دهند. از مدیر خانه سینما تا مدیر سازمان سینمایی که در اوج سهل‌انگارى و بى‌تفاوتى محض باعث مرگ بسیاری از سینماگران توسط کرونا شدند همگى مقصرند. چرا باید هنرمندان جوان و یا پیش‌کسوت عزیز خود را به دلیل بى‌تدبیرى آنها از دست بدهیم تا اشک و آه و حسرت نصیبمان شود؟!

آیا باور دارید که مردم شما را همدرد خودشان می‌دانند؟
این مدرس جوان سینما ادامه داد: متاسفانه به تازگی علی سلیمانی یکی دیگر از بازیگران بااخلاق و عزیز کشور در حالى به راحتى پر پر شد که همین بى‌اهمیتى مدیران، مسئولیتش را به عهده دارد چراکه قدرت و اراده آن را نداشتند تا مثل مدیران بسیارى از اصناف دیگر، بانى واکسیناسیون به موقع هنرمندان این خاک باشند و اجازه ندهند این حق ضایع شود، اما به جایش براى ابراز همدردى با خانواده على عزیز (آنهم پس از مردن سهراب) به مراسم ختم سلیمانی رفتند و با اشک و زارى عکس هاى زیبایى هم به یادگار گرفتند تا از طریق رسانه‌ها به اطلاع برسانند که شریک غم ما هستند. اما سوال اینجاست که شما در زمان حیات او چه کردید؟! چه شرایط و امنیت جانى برای کار او و دیگر هنرمندان در روزهای سخت کرونایی انجام دادید؟ با این‌حال آیا باور دارید که مردم شما را همدرد خودشان می‌دانند؟ نه. ما فقط شما را به عنوان گریه کن مجلس عزا مى شناسیم. به راستى چند مى‌گیرید گریه کنید؟!

جامعه سینمایى همیشه در تنگنا و مشقت زیاد براى بقای خود بوده است
کارگردان «سینما خر (مشمشه)» تصریح کرد: واقعا در برابر جان هنرمندان صندلی ریاست، پول و قدرت چقدر ارزش دارد که در این شرایط تلخ تاکنون هیچ گام بلندى براى حفظ سلامتى و زندگى صنف هنرمندان برنداشته‌اید و فقط به حفظ و ارتقای جایگاهتان مى‌اندیشید؟! هم اینک شاهد هستیم که چگونه هنرمندان ما به علت بى مسئولیتى مدیران یکی پس از دیگرى از میان می‌روند و این فاجعه در حالى رخ مى‌دهد که اصناف و مشاغل دیگر چون پزشکان، پرستاران، معلمان آموزش و پرورش و … همه تا حدودی واکسینه شده‌اند. چرا اکثریت هنرمندان هنوز واکسن دریافت نکرده‌اند؟ خجالت‌آور نیست که بعد از این همه مصیبت تازه خبر رسیده قرار است ۱۰۰۰ دُز واکسن در اختیار کسانی قرار بگیرد که مشغول به فعالیت هستند؟

امنیت شغلی نداشتیم و اکنون به لطف مدیران بی‌کفایت دیگر امنیت جانی هم نداریم
کارگردان «چند مى گیرى گریه کنى؟!» با اشاره به بازیگران صحنه و عوامل زحمت‌کش پشت صحنه که مجبورند برای ارتزاق خود و خانواده‌شان در این شرایط هولناک جانشان را در کف دست بگذارند و کار کنند چون راهی جز این ندارند، عنوان کرد: معلوم است با این شرایط بد و تلخ و ناگوار اقتصادی که هر روزه اخبار مرگ هم به آن اضافه شده، مجبور هستند به فعالیت در حرفه خود ادامه بدهند چون هم باید امورات روزمره زندگى شان سپرى شود و هم عشق به سینما و مردم تعهد همه شان است. سالیان زیادی است که امنیت شغلی نداشتیم و اکنون به لطف مدیران بی‌کفایت، دیگر امنیت جانی هم نداریم.

کارگردان فیلم سینمایی «مورچه خوار» در پایان با اشاره به اینکه جامعه سینمایى ما (البته اکثریت را مى گویم، نه اقلیت) همیشه در تنگنا و مشقت زیاد براى بقای خود به تنهایى سال ها مشغول به فعالیت بوده و هستند، تصریح کرد: با این شرایط متاسفانه مدیران ما کمترین و سطحى‌ترین حمایت‌ها و توجه را نسبت به آنها داشته‌اند. آنها به جای همراهی و همدلی، همیشه مانع و دیوار هنرمندان راستین بوده‌اند که حالا بدتر از همیشه و در برابر ویروسى به نام کرونا چهره حقیقى‌ترى از خودشان هم به نمایش گذاشتند. آنها فقط ستاره‌هاى درخشان در مراسم ختم هنرمندان بوده و هستند، در حالی که باید از هنرمندان در زمان حیاتشان حمایت کنند. مدیران باید مرغ عروسى باشند نه عزا. مدیران باید مثل رود در جریان باشند تا به دریا برسند نه بى‌حرکت چون مرداب. خدا عاقبت همه شان را ختم به خیر کند با این همه آهى که پشت سرشان خیمه زده است.