«احضار»، «بچه مهندس۴» و «یاور» سه سریالی بودند که در رمضان امسال از شبکه های یک، دو و سه سیما به روی آنتن رفتند. سریال «رعد و برق» هم که قرار بود از شبکه پنج سیما پخش شود، پس از پخش فقط یک قسمت به دلیل دشواری های ساخت در شرایط کرونا و مشکلات فنی از آنتن حذف شد. ضمن اینکه قسمت پایانی سریال «احضار» هم به دلیل ابتلای چند تن از عوامل، یک هفته به تعویق افتاد.

انعکاس روز و به نقل از ایسنا طبق روال همیشگی، با پایان یک مناسبت و اتمام سریال ها، به سراغ مردم رفته است تا نظر هم میهنانمان در استان های مختلف را درباره سریال های رمضانی جویا شود.

ضعف سریال‌های رمضانی در دهه اخیر نسبت به دهه‌های قبل، مهمترین موضوعی است که در صحبت‌های اغلب مخاطبان تلویزیون خودنمایی می‌کند. مصاحبه شوندگان در این گزارش اغلب از جای خالی سریال‌های طنز به ویژه طنزهای رمضانی رضا عطاران یاد کرده اند و خواستار بازگشت این مجموعه‌ها به تلویزیون شده‌اند.

همچنین در میان ویژه برنامه های افطار تلویزیون، «زندگی پس از زندگی» شبکه چهار، رضایت نسبی مخاطبان را به همراه داشته و نسبت به سال قبل بیشتر مورد توجه قرار گفته است.

آنچه در ادامه می‌خوانید مشروح این گفت‌وگوهاست:

شهروندی از گرمسار در پاسخ به این پرسش که کدام یک از سریال‌های رمضانی را دنبال کرده و کیفیت این سریال ها را چگونه ارزیابی می‌کند؟ می‌گوید: سریال «یاور» را دیدم؛ به نظرم سریال مناسبی برای ماه رمضان نبود و سریال‌هایی که در سال‌های قبل در این ماه از تلویزیون پخش می‌شد خیلی بهتر بود. سریال «یاور» را حتی در شب‌های قدر هم پخش می‌کردند زیرا سریال غمگینی بود اما سریال‌های طنز مثل کارهای رضا عطاران که در شب‌های قدر پخششان متوقف می‌شد، شاد بودند و بیشتر مخاطبان را جذب می‌کردند.

او ادامه می‌دهد: سریال «احضار» را هم دیدم زیرا ژانر وحشت را دوست دارم و فکر می‌کردم این سریال هم ترسناک باشد اما سریالی قوی نبود و بیشتر خنده دار بود تا ترسناک؛ «احضار» برای وقت گذرانی بد نبود برای همین تماشایش کردم. «بچه مهندس» را اصلا ندیدم زیرا فصل‌های قبلش آنقدر قوی نبود که بخواهد ادامه پیدا کند.

به اعتقاد این بیننده تلویزیونی سریال‌هایی که امسال تلویزیون پخش کرد بیشتر به درد ایام محرم می‌خوردند تا ماه رمضان. او در این زمینه یادآور می شود: سال‌هایی که رضا عطاران یا مجید صالحی سریال می‌ساختند خیلی بهتر بود و آن سریال‌های طنز برای ماه رمضان مناسب تر بود؛ به ویژه امسال که به خاطر کرونا مردم روحیه ضعیفی دارند و نیاز به به سریال‌های طنز داشتند.

او می‌گوید، در این زمینه با خیلی‌ها صحبت کرده است و متوجه شده که نه تنها خودش بلکه همه اطرافیانش مشتاق سریال‌هایی مثل سریال‌های طنز رضا عطاران هستند و این طنز ها را برای ماه رمضان مناسب تر می‌دانند.

یک کارشناس روانشناسی ساکن تهران می‌گوید: در ماه رمضان بازپخش سریال «متهم گریخت» که برای اولین بار ماه رمضان سال ۱۳۸۴ از تلویزیون پخش شد را برای چندمین بار تماشا کرده و هنوز هم از دیدن آن لذت می‌برد.

او ادامه می دهد: سریال‌های رمضانی امسال را اصلا دنبال نکرده است.

این بیننده از صداوسیما انتظار دارد، حداقل یک سریال طنز برای مردم در رمضان‌ها در نظر بگیرند و از سریال سازانی همچون رضا عطاران دعوت به همکاری کنند.

او همچنین درباره برنامه‌های ویژه افطار تلویزیون می‌گوید: راستش برنامه‌های دم افطار زیاد جالب نبودند؛ فقط برنامه «زندگی پس از زندگی» که از شبکه چهار پخش می‌شد، جالب و متفاوت بود و من تماشا می کردم.

یک شهروند جوان از خراسان رضوی، یک کارمند تهرانی و دانشجویی از قزوین می‌گویند در ماه رمضان اصلا تلویزیون تماشا نکرده‌اند و ترجیح داده‌اند تا رسانه‌های مجازی را با تلفن همراهشان دنبال کنند.

یک دانشجوی ارشد مترجمی زبان ساکن پایتخت، از عملکرد صداوسیما در چند سال اخیر ابراز ناراضی می کند و معتقد است: این سازمان بودجه دریافتی‌اش را به هدر می‌دهد.

او می‌گوید فقط چند قسمت از سریال «احضار» را تماشا کرده است که آن هم به نظرش از نظر ساخت، بازی ها و داستان قابل قبول نبوده و پخش آن از تلویزیون، توهین به شعور مخاطب بوده است.

نوجوانی ۱۶ ساله از استان البزر از جای خالی طنز در میان بسته رمضانی تلویزیون صحبت می‌کند و می‌گوید: هر سال باید یک سریال طنز مثل «دودکش» در ایام رمضان از تلویزیون پخش شود.

او همچنین می‌گوید، برنامه «دعوت»، برنامه خوبی است اما امسال سوژه های مناسبی را انتخاب نکرده بود.

یک خانواده از خراسان جنوبی، سریال «احضار» را تماشا کرده و نسبتا از آن رضایت دارند؛ اعضای این خانواده پنج نفره می‌گویند «یاور» را جسته گریخته دیده‌اند اما «بچه مهندس۴» را از روی ناچاری و برای گذراندن وقت تماشا ‌کرده‌اند.

یکی از اساتید دانشگاه تهران نیز در پاسخ به اینکه کیفیت محتوای رمضانی تلویزیون را چگونه ارزیابی می‌کند؟ می‌گوید: من در ماه رمضان امسال فقط اذان مغرب و دعای «اللهم ادخل علی اهل القبور السرور» که بلافاصله پس از اذان پخش می‌شد را از تلویزیون می‌شنیدم و هیچ سریال و برنامه‌ای را دنبال نکرده‌ام.

خانمی ساکن اصفهان درباره سریال‌های رمضانی تلویزیون می‌گوید: سریال «احضار» را به توصیه یکی از دوستانم که تیزرش را دیده و به نظرش هیجان انگیز و ترسناک آمده بود، تماشا کردم اما هیچ چیز ترسناکی در این سریال ندیدم و به نظر حتی خنده دار هم بود. 

او در توصیف ویژه برنامه‌های افطار نیز می‌گوید: یک قسمت از برنامه «مثل ماه» را دیدم؛ این برنامه کپی ضعیفی از «ماه عسل» بود و داستان جالبی را روایت نمی‌کرد. «ماه عسل» برنامه جذابی بود که سوژه‌های خاصی را هم دعوت می‌کرد اما در برنامه‌های افطار امسال، هر شخصی با کوچکترین مشکلی را به تلویزیون می‌آوردند. کاش تلویزیون در برنامه سازی‌ها کمی خلاقیت به خرج بدهد.

مخاطبی از کرمان که در ایام رمضان سریال «احضار» را دنبال کرده است، درباره این سریال می‌گوید: «احضار» موضوع خوبی داشت اما بازی بازیگرانش جالب نبود.

او همچنین از برنامه «زندگی پس از زندگی» به عنوان تنها برنامه‌ای که در این ایام تماشا کرده است، یاد می‌کند.

کارمندی از تهران عملکرد تلویزیون در ماه رمضانی که گذشت را ضعیف توصیف کرده و می‌گوید: «یاور» را تا نیمه‌های ماه تماشا می‌کردم و بعد دیگر ادامه ندادم. سریال «احضار» را با وجود محتوای خنده دارش تا پایان تماشا می‌کردم. «بچه مهندس» را هم از فصل اول دنبال نکرده بودم برای همین امسال هم این سریال را ندیدم. راستش فکر می‌کنم «یاور» و «احضار» را هم از روی ناچاری و چون انتخاب بهتری در تلویزیون نداشتم، تماشا کردم.

یک هموطن مازندرانی از «یاور» ابراز رضایت می کند و می گوید این سریال را تماشا کرده است.

او «احضار» را هم کامل دیده است، اما می‌گوید این سریال را دوست ندارد و بازی بازیگران این سریال ـ چه قدیمی‌ها و چه فیلم اولی‌ها ـ را ضعیف توصیف می کند.

این بیننده تلویزیون همچنین از مخاطبان برنامه «زندگی پس از زندگی» است و در ساعات قبل از افطار به تماشای این برنامه ‌نشسته است.

پرستاری از خطه شمال کشور هم از مخاطبان برنامه‌های «دعوت» و «مثل ماه» بوده و این برنامه‌ها را در ایام رمضان دنبال کرده است. این مادر و پرستار شمالی از برنامه «دعوت» ابراز رضایت می کند.

انتهای پیام