این شاعر و عضو هیئت‌علمی دوره‌های پیشین جشنواره شعر «فجر» در گفت‌وگو با انعکاس روز و به نقل از ایسنا درباره وضعیت برگزاری این جشنواره در سال‌های اخیر اظهار کرد: در بررسی جشنواره‌ها باید ببینیم که براساس اساس‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌هایی که برای‌شان نوشته شده، قرار است چه کاری انجام دهند و اگر آن کار را به سامان برسانند، طبیعی است که وظایف‌شان را انجام داده‌اند. جشنواره‌ها به نوعی رژیمان آخر فصل هستند و قرار نیست خودشان کار دیگری انجام بدهند. مجموعه‌هایی از آثاری در حوزه‌های مختلف در سراسر کشور منتشر می‌شوند، طبیعتا پس از بررسی‌ها تعدادی از این‌ها با نظر داوران جشنواره‌ها برگزیده می‌شوند.

او ادامه داد: اگر همین روند و روال به صورت طبیعی و بدون حب و بغض‌های مرسوم اتفاق بیفتد، جشنواره وظیفه خودش را انجام داده است. طبیعی است که در همه جشنواره‌ها عده‌ای برنده می‌شوند و عده‌ای هم نمی‌شوند. برنده‌ها معمولا از نتایج جشنواره‌ها ابراز رضایت می‌کنند و آن‌ها را قبول دارند ولی ممکن است کسانی که برگزیده نشده‌اند، دلخوری‌هایی داشته باشند و نتایج کار را چون به نفع آن‌ها اتفاق نیفتاده، نپسندند. این یک امر کاملا طبیعی است و به نظرم خیلی جای بحث و گفت‌وگو ندارد. جشنواره شعر «فجر» هم مثل سایر جشنواره‌های دیگر مجموعه آثار شعری در حوزه‌های شعر بزرگسال، شعر کودک و نوجوان و درباره شعر را در دوره‌ای یک‌ساله بررسی و نتایج آن را اعلام می‌کند.

محقق سپس درباره برخی انتقادها نسبت به انتخاب دبیر علمی پانزدهمین جشنواره شعر فجر از جامعه دانشگاهی و این‌که گفته شده در میان جامعه شاعران نام‌آشنا نبوده است گفت: جشنواره شعر «فجر» بخش‌های مختلفی دارد که یکی از آن‌ها مربوط به پژوهش‌ها و تحقیقات ادبی است، قطعا بیشترین ارتباط این بخش نه با شاعران که اتفاقا با پژوهشگران حوزه ادبیات است، یا در حوزه کودک و نوجوان هم همین‌طور است، طبیعتا نیاز است کسانی که در این حوزه کار پژوهشی انجام داده‌اند یا تدریس دانشگاهی دارند، در این حوزه وارد شوند. همچنان که در بعضی از سال‌ها ممکن است خود شاعران در این حوزه‌ها وارد شده باشند.

این شاعر افزود: بر اساس آیین‌نامه و اساس‌نامه، هیچ قاعده‌ای نداریم که بگوید حتما از شاعران یا حتما از پژوهشگران باید در این جشنواره حضور داشته باشند. به نظر من نقطه مطلوب این است که ما در دوره‌های مختلف بتوانیم از طیف‌های مختلف افراد، چه شاعران و سرایندگان و چه اهالی تحقیق و پژوهش‌های ادبی و دانشگاهی استفاده کنیم.

جواد محقق همچنین نظر خود را درخصوص انتقاد برخی شاعران نسبت به حضور نداشتن طیف‌های گوناگون در جشنواره شعر «فجر» و تفاوت‌های این جشنواره با جشنواره‌های «فجر»ی که برای دیگر رشته‌ها برگزار می‌شود این‌گونه بیان کرد: کاری که جشنواره شعر «فجر» انجام می‌دهد، بر اساس اساس‌نامه‌اش است و آثار منتشرشده در طول یک سال گذشته را بررسی می‌کند. این آثار آثاری هستند که به صورت قانونی در داخل کشور منتشر شده‌اند در نتیجه شما در این قضیه با این کاری ندارید که این آثار متعلق به کدام افراد یا کدام طیف‌های ادبی هستند، یا کاری ندارید که بیشتر شعر کلاسیک است یا آزاد و نیمایی و یا کاری ندارید با این‌که دیگر فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی‌ مولفان چیست و با کتاب طرف هستید نه با افراد و اشخاص.

او جشنواره شعر «فجر» را نسبت به بسیاری از جشنواره‌های محفلی معتبرتر دانست و ادامه داد: کسانی که چنین تحلیلی می‌کنند، معمولا چون خودشان ذهن‌های سیاست‌زده‌ای دارند، افکارشان به این سمت گرایش پیدا می‌کند. وگرنه وقتی قرار است همه کتاب‌های شعر منتشرشده در طول سال بررسی شوند، طبیعتا هیچ طیفی کنار نخواهد ماند و همه بررسی می‌شوند. حالا اگر آثار کسانی بررسی می‌شود ولی برخلاف تصورشان یا شهرتی که دارند مورد توجه داوران قرار نمی‌گیرد، این بحث داوری و نظر داوران است و ربطی به این ندارد که از چه طیفی باشند. این حرف‌ها به نظرم خیلی حرف‌های معقولی نیست و همه جشنواره‌ها هم البته درگیر چنین سوالاتی بوده و هستند و بعد از این هم می‌توانند باشند. اما به هر حال جشنواره آیین‌نامه، اساس‌نامه و مجریانی دارد. اتفاقا به دلیل این‌که جشنواره شعر «فجر» یک جشنواره محفلی و گروهی نیست و به جای خاصی از طیف‌های ادبی وابستگی ندارد و کاری ملی در سطح کشور انجام می‌دهد و همه آثار منتشرشده کشوری را می‌بیند، به نظر من نسبت به بسیاری از جشنواره‌های محفلی جشنواره معتبرتری است که به یک شخص، گروه یا جریان و جناح خاص تعلق دارند.

انتهای پیام