در فصل چهارم راهنمای عمومی اخلاق حرفه‌ای اعضای سازمان نظام پزشکی کشور بر اهمیت رعایت انصاف و بی‌طرفی از سوی پزشکان تاکید شده است؛ به طوریکه در ماده اول این فصل اعلام شده که لازم است اعضا انصاف را در مورد همه بیماران و مراجعه‌کنندگان و عدالت را بین بیماران و مراجعه کنندگان مختلف پاس دارند. همچنین در مورد اولویت دادن به بیماران و توزیع منابعی که در اختیار حرفه‌مندان سلامت است، باید شاخص‌های روشن، مشخص و اخلاقا موجهی مانند اورژانسی بودن وضعیت بیمار و یا میزان موثر بودن اقدامات و هزینه‌های درمانی را مد نظر قرار داد.

البته ماده دو این راهنما به صراحت می‌گوید که اعضای سازمان نظام پزشکی نباید در ارائه خدمات به بیماران با انگیزه‌های مالی و غیرمالی و یا تمکن مالی برخی بیماران، مرتکب اعمالی مانند جلو انداختن نوبت، ارائه خدمات سریع‌تر و مانند آن شوند؛ چراکه این اقدام نوعی تبعیض بین بیماران محسوب می‌شود.

بر اساس سومین ماده مطرح شده در راهنمای عمومی اخلاق حرفه‌ای پزشکان که از سوی سازمان نظام پزشکی تصویب شده است نیز اعضای نظام پزشکی ضمن رعایت انصاف و عدالت بین بیماران، لازم است افرادی که در زمره گروه‌های آسیب‌پذیرند را شامل کودکان، زنان باردار، سالمندان، بیماران روانی، زندانیان، معلولان ذهنی و جسمی و افراد بدون سرپرست را مورد توجه ویژه قرار دهند. بر این اساس اولویت دادن به افراد آسیب پذیر در مواردی می‌تواند موجه باشد.

ماده چهارم این راهنما اعضا را مکلف کرده که از استفاده از جایگاه خود به عنوان درمانگر برای هر گونه بهره‌جویی از جمله اقتصادی و اداری و … از بیمار و همراهانش خودداری کنند.

در ماده پنجم نیز تاکید شده که اعضا مکلفند به افراد مبتلا به بیماری‌های خاص از جمله بیماری‌هایی که خطر انتقال دارند، با رعایت ضوابط و اصول ایمنی همانند سایر بیماران، خدمات سلامت را ارائه کنند. بنابراین منصرف کردن بیماران به هر شکلی از درخواست دریافت خدمات لازم سلامت، ممنوع است.