به گزارش انعکاس روز و به نقل از ایسنا، دانشگاه کابل هم‌زمان با مراسم گشایش سومین نمایشگاه کتاب ایران و افغانستان که قرار بود در دانشگاه کابل برگزار شود در روز دوشنبه (۱۲ آبان‌ماه ۹۹) با حمله مسلحانه مواجه شد. بر اساس آخرین آمارهای رسمی، شمار تلفات این حمله به ۲۲ کشته و شمار زخمی‌ها نیز به بیش از ۳۰ نفر رسیده است. محمدکاظم کاظمی، شاعر و پژوهشگر افغان ساکن ایران در پی این حادثه «تروریستی» در یادداشتی و با انتشار عکسی به بیان خاطرات دوران نوجوانی خود در دانشگاه کابل پرداخته و در آغاز چنین نوشته بود: «این تصویری از آرامگاه سیدجمال‌الدین افغانی در صحن دانشگاه کابل است…»
برخی مخاطبان نسبت به استفاده از «سیدجمال‌الدین افغانی» به جای «سیدجمال‌الدین اسدآبادی» واکنش‌هایی نشان دادند. حالا کاظمی با توضیحی در این‌باره نوشته است: «افغانی یا اسدآبادی، مسئله این نیست
دیروز و در پستی که درباره دانشگاه کابل نوشتم، می‌خواستم «سیدجمال‌الدین» را بدون هیچ لقبی بنویسم. ولی نگران شدم که مشخص نباشد چه کسی منظور است. لاجرم لقب «افغانی» را افزودم هرچند انتظار داشتم که برای عزیزان ایرانی ناموجه باشد، چنان که محمدامین اکبری عزیز معترض شد.
ببینید، در مورد سیدجمال‌الدین دو قرائت تاریخی وجود دارد. گروهی او را او را از اسعدآباد کنر در شرق افغانستان می‌دانند و گروهی او را از اسدآباد همدان. بگذریم از این‌که کسانی هم او را با عنوان «سید استامبولی» شناخته‌اند (افغانستان در پنج قرن اخیر، نشر عرفان، صفحه ۳۶۷ تا ۳۷۰) من با همین مطالعات اندک تاریخی، هنوز به قطعیت نرسیده‌ام. وقتی تاریخ‌نگار بزرگ افغانستان میر محمدصدیق فرهنگ هم موضوع را هنوز قابل تحقیق می‌داند، من که باشم که بگویم او در کجا متولد شده است؟
ولی دو سه مسئله را در نظر بگیرید. تا جایی که من حس کرده‌ام این شخص تا همین نیم قرن پیش در جهان اسلام با لقب «افغانی» شناخته می‌شد. اقبال لاهوری همواره از او با نام «افغانی» یاد کرده است. و در افغانستان رسم و رایج همین است. در ایران و در دهه‌های اخیر نام «افغانی» را از این شخص برداشتند و لقب «اسدآبادی» به جای آن گذاشتند. خوب شاید مدارک تاریخی داشتند. شاید آن‌ها که او را در کابل دفن کردند هم شواهدی داشتند. خدا عالم است.
ولی از من به عنوان یکی از تبعه افغانستان، انتظار سختی است که شخصی را که در افغانستان و در بسیاری دیگر نقاط دنیا به «افغانی» شهرت دارد، «اسدآبادی» بخوانم در حالی که خودم به قطعیت نرسیده‌ام. اگر «افغانی» بگویم عزیزانی چون محمدامین اکبری معترض می‌شوند. اگر «اسدآبادی» بگویم ده‌ها مخاطب دیگر از هموطنان ما گله می‌کنند و حق هم دارند. می‌گویند در ایران این نام را برگرداندند. تو دیگر چرا؟
این یک حقیقت تلخ است که کسی که عمرش را برای اتحاد مسلمانان صرف کرد، اکنون نامش محل نزاع باشد. و من به همین ملاحظه در کتاب «شعر پارسی» خود نام او را بدون لقب آوردم، که تصویر آن را می‌بینید. خوب در آنجا مخاطب و موقعیت متن طوری بود که بدون لقب هم مشخص می‌شد. ولی در فضای مجازی که مخاطب عام دارد این لقب به نظرم لازم بود.
پیام‌ها را نمی‌بندم ولی شاید عزیزانی را که آداب بحث را رعایت نکنند مسدود کنم.»
انتهای پیام
لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر،تکرار نظر دیگران،توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی ، افترا و توهین به مسٔولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.