مردم دوره‌های مختلف تاریخ، سرنخ‌های ارزشمندی درباره نحوه زندگی که سپری کرده‌اند از خود به جای گذاشته‌اند که از جمله‌ آن‌ها به بناهای تاریخی، لوازم شخصی و اسکلت‌هایشان می‌توان اشاره کرد اما هویت بیشتر این افراد ناشناخته است. این روزها محققان می‌توانند به لطف فناوری و روش‌های علمی، چهره این افراد را بازسازی کنند.

مجید رضائیان، استاد علوم ارتباطات معتقد است: رسانه تابع نیاز مخاطب است. در سراسر دنیا نیز رسانه تابع حاکمیت و خواسته مخاطب نیست. ممکن است زمانی مخاطب «خواسته ای» داشته باشد اما این آموزش است که باید پاسخگوی «نیاز مخاطب» باشد.

اخیرا «هنر ساختن و نواختن ساز عود» به صورت مشترک با سوریه به فهرست جهانی میراث ناملموس یونسکو راه پیدا کرده است؛ سازی که شاید به دلیل محبوبیت بسیارش در کشورهای عربی، به اشتباه گمان بر این باشد که از آن مناطق وارد ایران شده و این در حالی است که این ساز اصالتی ایرانی دارد. حال در شرایطی که این ساز مشترکا با یک کشور عرب‌زبان به ثبت رسیده و از آنجا که این ساز در اصل ایرانی است، برخی سوال می‌کنند که چرا «هنر ساختن و نواختن ساز عود» با یک کشور عرب‌زبان به ثبت رسیده است؟

مدیرعامل موسسه سینما شهر عنوان کرد: در سال‌جاری تنها ۲ فیلم ما به سود دهی رسیده و ۴ فیلم توانسته تنها هزینه‌های تولید خود را درآورد و مابقی فیلم‌ها حتی هزینه خود را جذب نکرده‌اند و این از نظر اقتصادی فاجعه محسوب می‌شود .

پیکر “مفتون امینی” از منزل این شاعر به سمت خانه‌ ابدی‌اش در بهشت زهرا (س) بدرقه شد.

حسین تبریزی، کارگردان مجموعه های تلویزیونی چون «تا رهایی»، «بوی بارون» و «رخنه»، حدود ۱۷ سال قبل با سریال طنز «جاده در دست تعمیر» برای اولین بار با ابوالفضل پورعرب همکاری کرد. او حالا از خاطرات این همکاری می‌گوید.

 محمود معتقدی معتقد است: طبیعت‌گرایی و نگرش به انسان دو ویژگی‌ شعرهای مفتون امینی است؛ البته واگویه‌های نصیحت‌گرایانه در کارهای پایانی‌اش دیده می‌شود.

المیرا شریفی‌مقدم، گوینده بخش‌های خبری تلویزیون که پس از سال‌ها فعالیت در شبکه خبر، برای مدتی به سمت اجراهای تلویزیونی آمده است، از تفاوت‌های اجرا و گویندگی در تلویزیون می‌گوید.

مدیر پرونده جهانی «یلدا/ چله» می‌گوید:‌ این پرونده که مشترک با افغانستان در یونسکو ثبت شد، این امکان را دارد تا کشورهای دیگر هم به آن بپیوندند. ثبت این پرونده‌ به طور حتم گسترش صلح را به دنبال دارد.

دو پرونده «جشن مهرگان» و «هنر ساختن و نواختن رباب» که مشترک از سوی ایران و چند کشور دیگر به یونسکو معرفی شده بودند، از ورود به فهرست جهانی میراث ناملموس یونسکو باز ماندند.