مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان فارس درباره اجرای کنسرت همایون شجریان در تخت جمشید ابراز بی‌اطلاعی کرد و گفت: هنوز ابلاغیه و مجوزی به استان فارس نرسیده است.

حدود یک سال از روی کار آمدن دولت سیزدهم می‌گذرد. طبیعتا این زمان برای بررسی کارنامه یک دولت، زمان زیادی نیست اما در همین مدت زمان هم بعضی از رویکردهای دولت را مایه تحلیل می‌توان قرار داد. بخش سینما و تئاتر انعکاس روز و به نقل از ایسنا همزمان با هفته دولت با چند نفر از فعالان این دو حوزه هم‌کلام شد تا موجزترین پاسخ‌های خود را درباره مهم‌ترین نقاط قوت و ضعف دولت در یک سال گذشته مطرح کنند.

کتاب‌های تألیفی نسبت به کتاب‌های ترجمه در بهار ۱۴۰۱ نسبت به بهار سال گذشته کاهش یک درصدی داشته‌اند.

کارنامه یک ساله دولت در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری درحالی زیر ذره‌بین برخی کارشناسان، متخصصان و فعالان میراث فرهنگی و گردشگری رفته که بسیاری معتقدند با وجود انتخاب مدیرانی غیرمتخصص در رأس وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، یک سال مدت زمانِ کافی برای ارزیابی و نمره‌دهی نیست.

تعدادی از هنرمندان و مدیران حوزه رادیو و تلویزیون، در نظرسنجی انعکاس روز و به نقل از ایسنا، با برشمردن نقاط قوت و ضعف دولت سیزدهم، همچنین به بیان پیشنهادهایی برای بهبود اوضاع عرصه فرهنگ و هنر پرداختند.

دومین نمایشگاه آثار نقاشی احمدرضا احمدی برگزار می‌شود.

نایب رییس هیأت مدیره خانه سینما با بیان اینکه منتظر حضور منوچهر شاهسواری و محمدعلی نجفی در روز انتخابات خواهد بود تا دلیل استعفای آن‌ها در جمع خانواده سینما مطرح شود، در عین حال از برخی بداخلاقی ها و آدرس غلط دادن‌ها هم انتقاد کرد.

اکبر اکسیر بر این باور است که شاعران ما از دهۀ هفتاد به بعد در انزوا پوسیده‌اند و با انتقاد از شیوۀ رفتار مدیران با شاعران می‌گوید: منتظر نمانیم جسد شاعر از آلمان، انگلیس و امریکا بیاید و افتخار کنیم که سه مجلس ختم برای او گرفتیم!

رضا کیانیان که در کنار مباحث هنری، دغدغه مسائل اجتماعی و فرهنگی را هم دارد، با انتقاد از کمرنگ شدن علوم انسانی در سیستم آموزشی ما تاکید کرد که پرسش‌گری، کار سختی است ولی راه پیشرفت در همین است.

حالا دیگر «سایه» بعد از همه فراز و نشیب‌ها، بعد از خداحافظی با ارغوانش، آرمیده است. حالا دیگر نه کسی به ستایش لب می‌گشاید و نه قلمی به انکار او به جنبش درمی‌آید. در نخستین روزهای بعد از درگذشت این شاعر، فضایی ایجاد شد که از یک سو او را در حد یک بت، بالا برد و در مقابل، جریانی دیگر هم شکل گرفت که به واسطه عقاید سیاسی این هنرمند، به انکار همه آن چیزی پرداخت که گروه ستایشگر، به او نسبت داده بودند و آنچه در این میان غایب بود، این بود که «سایه» که بود.