«مودی» دومین تلاش کارگردانی دپ، ۲۷ سال پس از «شجاع» اوین تجربه کارگردانی وی ساخته شده است. از این فیلم به عنوان «گردباد هفتاد و دو ساعته در زندگی هنرمند بوهمی آمادئو مودیلیانی» یاد شده و این هنرمند را از طریق مجموعه‌ای از رویدادهای آشفته در خیابان‌های پاریس جنگ‌زده در سال ۱۹۱۶ دنبال می‌کند.

دپ دیروز بعدازظهر با گروه بازیگران و همکارانش از جمله آنتونیا دسپلات و ریکاردو اسکامارسیو در یک نشست مطبوعاتی هم شرکت کرد. وی به خبرنگاران گفت ابتدا آل پاچینو بازیگر کهنه کار با او برای این پروژه تماس گرفت.دپ گفت: یک تماس تلفنی بسیار عجیب از آل پاچینو دریافت کردم که می‌گفت: پروژه مودیلیانی را به خاطر داری؟ و او گفت من باید آن را کارگردانی کنم و وقتی پاچینو صحبت می‌کند، تو گوش می‌دهی و بنابراین من با آن همراه شدم اما تا زمانی که تکه‌های پازل به هم نرسیدند، نمی‌دانستم چه می‌شود.

او در این نشست گفت که این تجربه بی‌نهایت مثبت تر از ساخت فیلم اولش بوده است. وی گفت: وقتی ۲۷ سال پیش «شجاع» را می‌ساختم آخرین کاری که می‌خواستم انجام دهم این بود که دوباره فیلم بسازم. حساب و کتاب این کار خیلی زیاد بود. انگار در یک نوع سوراخ ساختار یافته گیر افتاده باشی.

دپ عنوان کرد که با «مودی» مانند یک کودک نوپای غول‌پیکر احساس آزادی کرده است.
وی در پاسخ به روزنامه‌نگاری که پرسید آیا می‌تواند ارتباطی بین زندگی هنری پر هرج و مرج مودیلیانی و زندگی خودش ببیند، گفت: همه ما چیزهای زیادی را پشت سر گذاشته‌ایم. شاید زندگی شما تبدیل به سریال تلویزیونی نشده باشد، اما به هر حال همه ما چیزهایی را تجربه می‌کنیم.
وی افزود: من خیلی خوش شانس بودم. این یک تجربه منحصر به فرد برای من بود. بسیار ارگانیک، یک گروه بسیار ارگانیک بود و همه چیز بدون نیاز به مراجعه به کسی برای چیزی، جلو رفت.

وی گروه بازیگرانش را هم تحسین کرد و آنها نیز کارگردانی وی را تحسین کردند و آن را آزادانه و محترمانه توصیف کردند.دپ سال ۲۰۲۱ جایزه دونستیا جشنواره سن‌سباستین را برای یک عمر دستاورد دریافت کرده است.

با این حال نشست دیروز با اقبال روزنامه نگاران بین‌المللی روبه رو نشد چون آنها انتظار داشتند با دپ و بازیگرانش در گروه‌های ۶ نفره در رستورانی مصاحبه‌های ۱۵ دقیقه ای انجام دهند. گروه روزنامه نگارانی که در نشست حاضر نشدند در ونیز نیز همین درخواست را داشتند.