البته که توانایی‌های هنری او مشهود بود. «آیوازوفسکی» در سن کم و به رغم اینکه هنوز به سن لازم نرسیده بود (او ۱۴ساله بود)، وارد آکادمی امپراتوری هنر شد. مدیر وقت آکادمی فقط با تماشای یکی از نقاشی‌های آیوازوفسکی با ورود او به آکادمی موافقت کرد.

آیوازوفسکی در سال ۱۸۳۷ میلادی مدال طلای بزرگ آکادمی را دریافت کرد و برنده جایزه سفر به اروپا شد. «آیوازوفسکی» ۲۰ ساله دو سال زودتر از موعد اصلی فارغ‌التحصیل شد، چراکه آموزگاران او به این نتیجه رسیدند که آکادمی نمی‌تواند چیز بیشتری به او بیاموزد.

این نقاش جوان چیره‌دست در سال‌های ۱۸۴۰ تا ۱۸۴۴ میلادی به سراسر اروپا سفر کرد و مهارت خود را افزایش داد. او در ابتدا در ایتالیا ساکن شد و در آنجا تحصیل کرد. او در این دوران روش مبتکرانه خود را پیش برد و یاد گرفت که با کمک حافظه‌اش نقاشی کند. «آیوازوفسکی» همچون بسیاری از نقاشان، تمام تابلوهای نقاشی مشهور خود با موضوع دریا را در کارگاه نقاشی‌اش خلق کرد. این درحالی بود که پنجره‌های کارگاه نمایی رو به حیاط داشت نه دریا.

نقاشی‌های ایتالیایی «آیوازوفسکی» موفقیت زیادی را برای او به ارمغان آورد، در نتیجه او توانست به ماجراجویی‌های اروپایی خود ادامه دهد. یک‌بار در حین سفر، کشتی بخاری که آیوازوفسکی سوار آن بود با طوفان شدیدی مواجه شد. گمان می‌رفت که کشتی غرق و هنرمند نیز گم شده باشد. حتی آگهی درگذشت او در روزنامه‌های سن پترزبورگ منتشر شده بود!ایوان آیوازوفسکی با موفقیت به روسیه بازگشت. او به یکی از اعضای دانشگاه تبدیل شد و به عنوان هنرمند به ستاد کل نیروی دریایی پیوست.

آیوازوفسکی عناوین افتخاری بسیاری دریافت کرد. او بسیار سفر کرد و از دریاهای مختلفی عبور کرد: او در مصر، یونان و آناتولی بود. اما مهمتر از همه، آیوازوفسکی به نقاشی کردن مناظر دریایی که بسیار محبوب بودند، ادامه داد. او در مجموع بیش از شش هزار نقاشی خلق کرد. اگرچه، اگر مشخص می‌شد مردم یکی از تابلوهای نقاشی او را دوست دارند،‌ کپی‌های متعددی از یک ترکیب‌بندی خلق می‌کرد.در سال ۱۸۴۳ میلادی «ایوان آیوازوفسکی» همچنین به نخستین نقاش روسی تبدیل شد که آثارش در موزه «لوور» به نمایش گذاشته شدند.

اگر بخواهیم منصف باشیم، آیوازوفسکی نه تنها دریاها را نقاشی کرد بلکه تابلوهایی با موضوع صحنه‌های خودمانی، کوه و موضوعات مذهبی نیز خلق کرد، اما نقاشی‌های دریایی‌اش بودند که او را به شهرت رساندند.