محققان از مدت‌ها پیش این فرضیه را مطرح کرده‌اند که مصریان باستان از بخش‌های مختلف رود «نیل» (که در حال حاضر وجود ندارند) برای جابه‌جا کردن چندین تن سنگ آهکی و گرانیتی تشکیل‌دهنده این اهرام عظیم‌الجثه، استفاده کرده‌اند. درحال حاضر آب‌راه‌های رود نیل از اهرام جیزه فاصله زیادی دارند.به عبارتی دیگر، این فرضیه ادعا می‌کند مهندسان مصر باستان یک کانال کوچک از سمت اهرام جیزه به سمت شاخه «خوفو» رود نیل ایجاد کرده بودند، در نتیجه جریان آب همچون بالابر هیدرولیکی عمل می‌کرد و از این طریق، قطعه سنگ‌های بزرگ به محل ساخت اهرام منتقل می‌شد.

تا چندی پیش، دانشمندان از جزئیات این فرایند اطلاعات دقیقی نداشتند. با این حال، اخیرا تیم تحقیقاتی از مجموعه‌ای از روش‌ها برای بازسازی دشت‌ سیلابی «نیل» استفاده کردند و دریافتند مهندسان مصر باستان می‌توانستند از شاخه‌ای از رود «نیل» برای جابه‌جایی قطعه سنگ‌ها استفاده کرده باشند.محققان ابتدا سطح آب در انشعاب «خوفو» رود «نیل» در هزاران سال پیش را تخمین زدند. در نتیجه دریافتند سطح آب در این انشعاب از رود «نیل» که در حال حاضر خشکیده است، در طول حکمرانی فرعون «خوفو»، «خفرع» و «منکورع» همچنان بالا بوده است.

محققان در گزارشی که اخیرا به چاپ رسیده است به این نکته اشاره کردند که انشعاب «خوفو» در فاصله دودمان سوم تا پنجم مصر باستان نقش تاثیرگذاری در به وجود آمدن و گسترش پیدا کردن اهرام داشته و به سازندگان کمک کرده است تا بتوانند برای جابه‌جایی سنگ‌ها و مصالح به کمک قایق طرح‌ریزی کنند.اما در فاصله ۵۲۵ تا ۳۳۲ پیش از میلاد، سطح آب انشعاب «خوفو» در طول یک دوره خشکسالی کاهش پیدا کرد.در زمانی که «اسکندر مقدونی» مصر را در سال ۳۳۲ پیش از میلاد فتح کرد، انشعاب «خوفو» به یک کانال کوچک تبدیل شده بود.تمامی این نکته‌ها نشان می‌دهند انشعاب «خوفو» از سطح آب کافی برای انتقال تخته‌سنگ‌های بزرگ، برخوردار بوده است.