این هنرمند که به گفته خودش این روزها بیشتر در رادیو مشغول است، در گفت و گویی با انعکاس روز و به نقل از ایسنا به پرسشی مبنی بر اینکه مرز میان رقابت سالم و ناسالم کجاست و اگر اساسا رقابتی میان شبکه های تلویزیون نباشد، چقدر می توانیم که به بالا بردن کیفیت آثار امیدوار باشیم؟ پاسخ داد و نقطه نظراتش را در این زمینه ارائه کرد.

میرزایی تصریح کرد: متاسفانه این روزها برخی کارگردان ها و تهیه‌کنندگانی پای کار هستند که برای تصویب کارهایشان، به عنوان مثال اشاره کوتاهی به موضوعات مذهبی مانند سینه‌زنی و مسجد می کنند و همان مسائل هم باعث می‌شود متنشان تصویب شود. چرا این اتفاق می افتد؟! به خاطر همین قضایا من معتقدم رقابت سالم وجود ندارد چون رقابت سالم زمانی ایجاد می شود که کارگردان های درست هم مشغول به کار باشند. به عنوان مثال فیلم سینمایی «موقعیت مهدی» یک کار سالم و خوبی درباره دفاع مقدس و اسلام است و اصلاً آدم دوست دارد کار را نگاه کند، چون صادقانه دست روی متنی گذاشته و برایش زحمت کشیده شده است، اما یک عده فقط بی خود و بی جهت حرف از جبهه و جنگ می زنند و بعد می بینیم اصلاً در کارشان هیچ پیامی وجود ندارد؛ بنابراین رقابت سالم زمانی می تواند شکل بگیرد که میدان برای عرض اندام همه به شکل مساوی برقرار باشد و بتوانند حضور داشته باشند؛ در غیر این صورت دیگر رقابت سالمی وجود ندارد.

همه اول بودجه کار را می پرسند بعد متن

وی سپس با انتقاد از سریال های مناسبتی تلویزیون خاطرنشان کرد: به عنوان مثال در ایام دهه فجر، نوروز و ماه محرم سریال هایی را روی آنتن می برند که آدم می‌ماند چطور به این کارها اجازه پخش داده اند! متاسفانه هیچ چیز سر جای خودش نیست. کارگردان های خوب ما در خانه بیکار نشسته اند و ما آثار تلویزیونی مان هر روز ضعیف تر می شود. در هر صورت ما آدم‌های آرزومندی هستیم، آرزو می کنم سال جدید در کنار سلامتی به همه افراد فرصت عرض اندام و میدان بدهند تا همه کار کنند. طبیعتا همه ما دوست داریم در رزومه های کاری مان حداقل چند کار خوب ثبت کنیم نه اینکه فقط به خاطر پول کار کنیم. در حال حاضر وضعیت به گونه ای شده که همه اول بودجه را می پرسیم و بعد سراغ متن و کارگردان را می گیریم؛ در حالی که در گذشته اول می پرسیدیم متن چیست؟؛ این اتفاق خیلی بد است.

آقای جبلی به بلدِ کارها میدان بدهد

میرزایی در ادامه همین صحبت هایش خطاب به رئیس فعلی سازمان صداسیما گفت: آرزو می کنم آقای جبلی با توجه به این معضلات و مشکلات موجود سازمان، به افرادی که بلدِ کار هستند میدان بدهد وگرنه خانه از پای بست ویران است. به صراحت می‌گویم در حال حاضر تلویزیون بُردش را از دست داده است. منِ بازیگر که روزهای پنجشنبه و جمعه در خانه هستم ترجیح می دهم تلویزیون تماشا کنم اما وقتی می بینم واقعا چیزی مرا جذب نمی کند، همین می شود که دست روی کانال های ماهواره می گذارم که اتفاقاً آنها هم چیزی ندارند ولی در نهایت آدم را سرگرم می کنند. رسانه ملی که زمانی خیابان ها برای تماشای سریال هایش خلوت می شدند، الان چرا دیگر اینطور نیست؟

تهیه کنندگانی که برج سازند نه تهیه کننده

بازیگر مجموعه های “همسایه ها”، “خانه سبز”، “روزگار جوانی”، “گمگشته” و “کلاه پهلوی” سپس به ورود تهیه کنندگان نابلد در سازمان صداوسیما اشاره کرد و نسبت به این اتفاق انتقاد کرد.

او گفت: معذرت می خواهم اینگونه صحبت می کنم اما کسانی هستند که باغدارند، زمین دار هستند و در واقع برج سازی می کنند اما آمده اند و تهیه‌کننده شده‌اند! خوب معلوم است که نگاهشان هم کیلویی است، چه توقعی می‌توان از آن‌ها داشت؟ متاسفانه کسی هم نیست بگوید شما اصلاً این کاره نیستید. این تهیه کنندگان همان هایی هستند که دختر عمو، پسرعمو و دختر خاله هایشان را سر کار می آورند و همین اتفاق باعث افت تلویزیون می شود. متاسفانه در حال حاضر به خاطر تغییر و تحولاتی که در سازمان شکل گرفته آنقدر خط قرمزها زیاد شده که همه به شبکه نمایش خانگی روی آورده اند و اتفاقا ما کارهای خوب را در همین شبکه می بینیم.

میرزایی خاطرنشان کرد: تلویزیون این روزها خیلی کم کار خوب ارائه می دهد به همین خاطر کارگردان‌های خوب ما هم به شبکه نمایش خانگی روی آورده اند و شرایط به گونه ای شده که برخی ها دست روی مسائلی می گذارند که فقط تصویب شود. به عنوان مثال یکسری کارهای مذهبی و قرآنی ارائه می دهند، البته نه اینکه ما مخالف این کارها باشیم خیر، ما هم مسلمان هستیم ولی دوستان با این حربه وارد می‌شوند ولی بعد می بینیم نه متنشان درست است، نه کارگردان درست دارد. این روزها تهیه‌کننده حرف اول را می‌زند چون اوست که پول می‌دهد. بعضا می بینیم نقش های بازیگران را هم تهیه کننده انتخاب می کند! حرف اول در یک سریال خوب را ابتدا قصه‌اش می‌زند و بعد انتخاب کَست (انتخاب بازیگر) درست، ولی این روزها کارگردان قدرت انتخاب بازیگر را ندارد و با این اتفاق همه چیز بر هم می‌ریزد. من فکر می‌کنم در مجموع ما سه الی چهار کارگردان داریم که قدرت انتخاب دارند، مثل آقایان داوود میرباقری، حسن فتحی و …؛ متاسفانه تهیه کنندگان الان انتخاب بازیگران را به دست گرفته اند و کاری هم ندارند که فلان نقش با بازیگر همخوانی ندارد. آنها به کار خوب فکر نمی کنند فقط می‌خواهند پول دربیاورند.

هنرمندان اغلب به شبکه نمایش نمایش خانگی روی آورده اند

وی سپس به حضور کارگردان های مطرح در شبکه نمایش خانگی اشاره کرد و گفت: این روزها کارگردان های خوب ما یا کار نمی‌کنند یا کسی سراغ شان را نمی‌گیرد و یا مشغول شبکه نمایش خانگی هستند. اسپانسرهای خوب می‌گیرند و پول خوبی هم به بازیگران می‌دهند و همین امر باعث می‌شود بازیگر هم به سمت همین شبکه ها برود. برای ماه محرم و ماه رمضان با من تماس های گرفته شد و کارهایی پیشنهاد شد ولی آنقدر برخوردهایشان شکل بدی داشت که آدم ترجیح می‌دهد کار نکند. به نظر من زمانی کار نکردن خودش کار کردن است. من خودم شخصا به خاطر همین مسائل است که بیشتر در رادیو هستم، درواقع این روزها کار اصلی ام رادیو است؛ در حالی که یک بازیگر با این همه سابقه نباید در خانه بنشیند و یا فقط در رادیو کار کند. من ترجیح می دهم اندک پولی از رادیو بگیرم ولی هر کاری را انجام ندهم.

به جوکر دعوت شدم

این هنرمند در ادامه درباره کارهای جدیدی که برای تلویزیون دارد توضیح داد: اخیرا به یک رئالیتی شو جدید شبیه به برنامه “جوکر” دعوت شده ام که در مرحله پیش تولید است و همین روزها تکلیفش مشخص می شود. به نظرم یک کار خوب و پربازیگری است و بازیگران خوبی هم از جمله حسن پورشیرازی، مهران رجبی، امید روحانی و دیگر دوستان با آن همکاری خواهند کرد. همچنین سریال “جشن سربرون” را که یکی دو ماه پیش تمام کردیم برای پخش دارم. ابتدا قرار بود این مجموعه بهمن ماه ۱۴۰۰پخش شود که امکانش نبود. این کار یک درام عاشقانه و یک سریال کلاسیک پر زحمت است که نزدیک به سه سال تولید آن طول کشید.

از اسب زمین خوردم و نقشم کمرنگ شد

بیوک میرزایی در پایان به نقشش در سریال “جشن سر برون” اشاره کرد و گفت: در مجموع “جشن سر برون” کار خوبی است ولی به دلیل اینکه من سر صحنه صدمه دیدم و از اسب زمین خوردم نقشم کمرنگ تر شد وگرنه کار، عالی بود. ان شاءالله بازتاب خوبی هم داشته باشد. در این سریال نقش یکی از فرمانده های زمان قاجار را بازی کردم، شخصیتی که از سربازی به سرداری می‌رسد. یک آدم فرصت طلب که به خاطر موقعیت خودش دست به هر کاری می‌زند و در نهایت جوابش را هم می گیرد. به نظرم نقش خوبی است و من دوستش داشتم. امیدوارم مخاطبان هم دوست داشته باشند. یکی دو سریال دیگر هم صحبتش شد اما به سرانجام نرسید، متاسفانه کارها طوری شده که یا سر قرارداد به توافق نمی‌رسیم و یا متن ها آنقدر ضعیف اند که ترجیح می‌دهیم کار نکنیم.

انتهای پیام