با این حساب عده‌ای از هنرمندان موسیقی به راه‌ چاره‌ای برای کسب درآمد اندیشیدند؛ راه‌هایی که راننده بودن نیز جزو آنها محسوب می‌شد. 

بر همین اساس، چندی پیش یکی از هنرمندان موسیقی که نوازنده تنبک است، به علت مشکلاتی که به علت کرونا در تامین مخارج زندگی به او تحمیل شد، وارد اسنپ شده و به مدت یک سال کار کرده بود اما اکنون از دستبردی که توسط یکی از مسافرها به او زده شده می‌گوید و این ماجرا را شرح می‌دهد. 

در ادامه آنچه می‌خوانید توضیحات محسن علیزادگان ـ نوازنده دف و تنبک ـ درباره اتفاقی است که اخیرا برای او رخ داده و در گفت‌وگویی با انعکاس روز و به نقل از ایسنا شرح داده است. 

او توضیح می‌دهد: روز یکشنبه یکم اسفند ماه حدود ساعت ۲۳:۲۰ مسافری از حوالی نظام آباد را سوار کردم که اتفاقا جلو هم نشست. زمانی که به مقصد رسیدیم، با اشاره سر به من گفت که به داخل کوچه بروم. من گمان کردم که قصد دارد در کوچه پیاده شود ولی به محض اینکه اقدام کردم دنده عقب بروم، متوجه شدم چاقویی را روی پهلویم نگه داشته و با پرخاشگری تهدید می‌کرد: «تکون بخوری با چاقو می‌زنمت.» به همین جهت من هم از ترس جانم سکوت کردم و او هم هر دو گوشی‌ که همراهم بود، ساعت و مبلغی پول نقد را گرفت و بعد هم به سرعت فرار کرد. 

از ترس دست و پایم می‌لرزید و چون تلفن همراه نداشتم، نمی‌توانستم با پلیس تماس بگیرم.

این هنرمند ادامه داد: زمانی که به اسنپ اطلاع دادم، تنها ابراز تأسف کردند و پاسخ دادند که تنها از نظر تیم حقوقی در کنار من هستند و مشخصات مسافر را هم به دستگاه قضایی ارجاع می‌دهند. ولی مسئله مهم ضربه روحی پس خسارت مالی‌ای است که در این شرایط اقتصادی به من وارد شده است و قرار هم نیست جبران شود. 

او تصریح می‌کند: موضوع دیگری که جان و مال خیلی از راننده‌ها را تهدید می‌کند، این است که در اسنپ هر کسی می‌تواند با یک خط که ممکن است متعلق به خود او هم نباشد وارد اسنپ شده و از خدمات آن استفاده کند. سوال من این است که چرا اسنپ و تپسی کارت ملی مسافر را چون رانندگان اسکن نمی‌کند؟ از طرفی در اسنپ به راحتی می‌توان برای فرد دیگری از طریقه گزینه «اسنپ برای دیگران» ماشین گرفت. توجیه آن هم این است که این گزینه برای راحتی خانواده‌ها در اسنپ گرفتن برای نزدیکانشان است. متاسفم که در اسنپ نه بیمه و نه امنیت جانی و مالی داریم تا حدی که اگر ماشینمان را هم به سرقت ببرند کسی پاسخگو نیست. 

از او سوال می‌کنیم که کرونا تا چه حد در حضور او در اسنپ به عنوان راننده اثر داشته است؟ می‌گوید: با شیوع کرونا تعداد هنرجویان کاهش پیدا کرد و از طرفی در این دو سال هیچ کنسرتی نداشتیم که به نحوی کمک هزینه باشد. کرونا ما را خانه نشین کرد و تا شش ماه اول شیوع کرونا تنها یک سوم هنرجویان در کلاس‌ها شرکت می‌کردند و روز به روز هم تورم افزایش پیدا می‌کرد. 

این هنرمند در پاسخ به اینکه آیا درخواستی از مسئولان هنری برای حمایت از هنرمندان موسیقی دارد؟ می‌گوید: اگر درخواستی هم داشته باشیم آنها با بضاعت خودشان و در مورد مواردی که خودشان تعریف می‌کنند، حمایت خواهند کرد. قطعا نیازهای من و همکارانم آنقدر کوچک نیست که دولت بتواند همه را پوشش دهند. من هم به عنوان یک هنرمند توقعی از کسی ندارم ولی معتقدم باید بستری فراهم شود که جلوی پای هنرمندان سنگ انداخته نشود و بتوانند کارشان را در هنر انجام دهند.

این هنرمند از ۱۲ سالگی وارد عرصه موسیقی شده و در کنار خانواده کامکارها آموزش دیده است. اساتید او افرادی چون بهمن رجبی، ناصر فرهنگ فر، مسعود حبیبی، بیژنگ کامکار و ارژنگ کامکار بوده‌اند. او امروز ۲۰ سال است که به عنوان نوازنده و مدرس موسیقی فعالیت می‌کند و با گروه‌های مختلف روی صحنه اجرا کرده است. این هنرمند جزو مدرسان خانه موسیقی و عضو کانون نوازندگان است و فعالیت هنری او در این روزگار بیشتر حول محور تدریس است. اما پیشتر در گروه جلیل عندلیبی فعالیت داشته است. علیزادگان همچنین در آلبومی به نام «مجنون زمانه» با صدای سینا سرلک و آهنگسازی انوش جهانشاهی همکاری داشته است. 

انتهای پیام