آرمان زرین کوب در گفت و گویی با انعکاس روز و به نقل از ایسنا درباره ساخت سریال «یاور» و واگذاری شخصیت اصلی آن به داریوش ارجمند که کم شباهت به «حشمت فردوس» در سریال «ستایش» هم نیست، توضیح داد: به هر حال قصه ای نوشته می شود، شخصیتی در جریان آن قصه خلق و بر مبنای تعریفی که آن درام دارد، انتخاب می شود که آن شخصیت چه مختصاتی داشته باشد و اینکه کاراکتر بر مبنای شخصیت اجتماعی اش، شبیه به چه شخصیتی باشد. مگر ما شبیه حشمت فردوس در جامعه مان کم آدم داریم. خیلی ها در همین موقعیت اجتماعی هستند. اگر شباهت را در این می بینید، می توان گفت بله «یاور» شبیه به «حشمت فردوس» است.

تهیه کننده سریال «یاور» در عین حال گفت: ما در این سریال، با قصه دیگری طرفیم و بازیگر انتخابی مان بر اساس نقشی است که روایت شده است و در نهایت به آقای داریوش ارجمند رسیدیم؛ چون بازیگری مابه ازای ایشان کمتر در شرایط فعلی موجود بوده است.

زرین کوب در ادامه اظهاراتش اینگونه ادامه داد: در تعریف کاراکتری که آقای مطلبی (نویسنده سریال یاور) آفریدند، انتخاب به سمت بازیگری مثل آقای داریوش ارجمند می رفت. توانایی در اجرای این نقش و سابقه ای که با لحن نوشته ی آقای مطلبی دارند، می توانست کار را بهتر و باورپذیرتر کند. بله؛ می توان گفت یاور و حشمت فردوس از جهاتی شبیه اند و این هیچ ایرادی ندارد.

«یاور» ملودرام اشک آور نیست 

زرین کوب که تهیه کنندگی سریال های «بوم و بانو» و «ستایش» (هر دو به کارگردانی سعید سلطانی) و «مرگ تدریجی یک رویا» (ساخته فریدون جیرانی) را هم در کارنامه دارد، درباره سریال ماه رمضانی «یاور» خاطرنشان کرد: ما سریال هایی داریم که مضمون آنها آنقدر شبیه به هم است که به راحتی می توان تشخیص داد که در روال داستان چه اتفاقی خواهد افتاد. به موازات هم، چنین سریال هایی ساخته می شوند. حال ما در دو کار، انتخابمان آقای داریوش ارجمند بوده است و این اشکال نیست. اما قصه چیز دیگری را روایت می کند و ملودرام اشک آور نیست. «یاور» یک ملودرام اجتماعی است که هم تِم جوانمردی دارد و هم گره های معمایی.

مبنای انتخاب داریوش ارجمند در «یاور»، «ستایش» نیست

زرین کوب درباره ی چینش بازیگران در سریال «یاور» هم به انعکاس روز و به نقل از ایسنا گفت: انتخاب آقای داریوش ارجمند به عنوان کاراکتر اصلی، بر مبنای سریال «ستایش» نبوده است، بلکه بر اساس تعریف فیلمنامه، از حضور ایشان بهره گرفته ایم. ما حتی با بازیگران دیگر هم گفت و گو کردیم اما آقای ارجمند در این کاراکتر باورپذیرتر و مناسب تر بودند و بازیگری را پیدا نکردیم که به قدرت آقای ارجمند نقش را ایفا کند.

او ادامه داد: ما بازیگری در سطح آقای داریوش ارجمند، که هم محبوب باشد و هم شخصیت را در قالب خود درست ایفا کند، کم داریم. از طرفی در این شرایط کرونا، دسترسی به آنها سخت بود. آقای ارجمند هم به دلیل سابقه ی کاری شان در کار ما با رعایت پروتکل ها مجاب شدند که در این کار با ما همکاری کنند. اما در نهایت انتخاب ما انتخاب درستی بود. شاید لحن شخصیتِ یاور، شبیه به کاراکتر حشمت فردوس در سریال «ستایش» باشد، اما داستان «یاور» داستانی مجزا از «ستایش» است و مهم، درگیر شدن مخاطب با قصه و جذابیت آن است. 

راهکارهای «یاور» علمی است؟

زرین کوب درباره ی نحوه پرداختن به آسیب های اجتماعی در سریال «یاور» و اینکه راهکارهای ارائه شده تا چه میزان از پشتوانه روانشناسی و علمی برخوردار است؟ اظهار کرد: نویسنده قطعا بیگانه از فضای اجتماعی امروز و دور از مسائل روانشناسی نیست. کسی که متن می نویسد به همه اینها باید مسلط باشد؛ چه با فضا و موقعیت امروز و چه با تجربیاتی که در گذشته در روابط خانواده ها می دیده است. بخشی از راهکار را از تجربیات وام می گیرد و بخشی هم از موقعیت اجتماعی و کنونی امروز. قطعا با در نظر گرفتن همه این موارد که کلیتی از گذشته و امروز بوده است، به آسیب مورد نظر می پردازد.

او در این زمینه با اشاره به ماجرای کاراکترهای جمال و همسرش در چند قسمت ابتداتی مجموعه، گفت: خود این موضوع یک آسیب اجتماعی است که بخشی از آن را نویسنده بر اساس تجربیات و مشاهدات گذشته و بخشی را با راهکارهای امروزی تلفیق کرده است و تبحر ویژه ای هم داشته است نسبت به اینکه مخاطبان آن طور که باید ببینند و به مسئله فکر کنند. راهکاری که تلویزیون کمتر به آن توجه می کند. یا اگر در آثار نمایشی می بینیم راهکارها آنقدر کارساز نیست.

«یاور» از همان ابتدا رمضانی بود

این تهیه کننده در پاسخ به این پرسش که آیا «یاور» از همان ابتدا قرار بود سریال رمضانی باشد؟ توضیح داد: از ابتدا مدیران شبکه سه سیما این سفارش را برای ماه مبارک رمضان به بنده و تیم سازنده دادند. در چند سال اخیر سریالی هم نداشتیم که در داخل آن سفره رمضان پهن باشد؛ یعنی در حقیقت در این زمان، قصه روایت شده باشد. این سریال با توجه به نشانه ها و المان هایی که دارد، سریالی کاملا با مضمون رمضان تعریف شده است.

تعامل سه ضلعی از سال های دور

زرین کوب درباره ی همکاری اش با سعید مطلبی و سعید سلطانی که از سالها پیش آغاز و تاکنون هم تداوم داشته است، یادآور شد: این همکاری که به سال ها پیش برمی گردد، از خوش اقبالی من است. از سال ۷۸ در خدمت این عزیزان بودیم. کارگردان و نویسنده و تهیه کننده سه ضلع اصلی مثلث در تولید کار هستند. وقتی ضلع های این مثلث هماهنگ باشند، طبیعی است که این همکاری ادامه پیدا می کند. طبیعی است ما هم تعاملی درباره کار داریم که از ابتدا تا انتها برقرار بوده است و همیشه سعی کردیم به حاصل کار فکر کنیم. این تعامل باعث شده است مجددا با هم کار کنیم که به آن اعتقاد داریم و مطمئن هستیم آن تولید می تواند خوب و با کیفیت و تاثیرگذار برای مخاطب باشد. تعامل عامل مهمی است که باعث شده است چند سالی با همدیگر همکاری داشته باشیم.

چرا سریال های رمضان بی رمق شروع شدند؟

این تهیه کننده درباره ی آغاز بی رمق سریال های رمضان ۱۴۰۰ نیز اظهار کرد: در سریال ها معمولا پس از گذشت چند قسمت، مخاطبان شروع به دیدن کار می کنند و تعداد بیننده ها بیشتر می شود. و البته بالعکس، اگر سریالی حرفی برای گفتن نداشته باشد، مخاطبان آن ریزش پیدا می کنند. فکر می کنم «یاور» دارای این ویژگی هست که روز به روز تعداد مخاطبانش بیشتر شود. امیدوارم این اتفاق بیفتد و مردم کار را دوست داشته باشند. طبیعی است که این مجموعه، تازه متولد شده است و باید کمی بگذرد تا مخاطب در آن ویژگی هایی ببیند که آن را دنبال کند.

آرمان زرین کوب معتقد است: رمق داشتن یا نداشتن یک سریال، شاید صرفا به این معنا نیست که کاری عجیب و غریب باشد. قصه ای تعریف شده است که کمی زمان می خواهد تا شخصیت ها و فضاها شناخته شوند، جلو برود تا به مقاطع جذاب برسد و مخاطب هم با قصه جلو برود و همراه شود.

تهیه کننده سریال «یاور» تاکید کرد: همین که ما بتوانیم در این شرایط کرونا، لحظاتی برای مخاطب ایجاد کنیم که آرامش داشته باشد، خودِ این، کار بزرگی است. در پاسخ به اینکه کارها رمق نداشتند، نمی توانم بگویم که واقعا چه سریالی در همان قسمت های ابتدایی که هنوز شخصیت ها شناخته نشده اند، مخاطبان را جذب کرده است؛ مگر اینکه با یک تعلیق و پایان شوکه کننده ای روبه رو شویم که به مخاطب بگوید بنشین و قسمت بعدی را هم ببین.

او توضیح داد: در یک ملودرام مثل «ستایش» که سریال پربیننده ای در دهه اخیر بوده است، قطعا مخاطبان از قسمت سوم ـ چهارم به بعد، مجذوب قصه شدند. هر چند که درنهایت توقع به جایی است؛ چراکه ما در دوره ای زندگی می کنیم که اینترنت و فضای مجازی باعث شده است مردم کارهای خیلی متفاوت تر از ساختار تلویزیونی ببینند و انتظار و توقعشان به سمت و سویی می رود که چرا ما چنین کار جذابی را نمی توانیم در آثار خودمان ببینیم.

کمی زمان می برد سریال ها جا بیفتند

آرمان زرین کوب در پایان این گفت وگو درباره تفاوت آثار خارجی با سریال های ایرانی و جذابیتی که به دلیل ریتم تندشان دارند، اظهار کرد: معمولا کارهای جذاب خارجی، در شش یا هفت قسمت تولید می شوند و اگر ادامه داشته باشند فصل جدیدشان تولید می شود؛ اما در هر قسمت از آن مخاطب چشم از صفحه تلویزیون برنمی دارد. اما ما ۴۰ قسمت ۵۰ قسمت سریال می سازیم و با توجه به ذائقه مخاطب و فرهنگ ایرانی، کمی زمان می برد که کار جا بیفتد.

به گزارش انعکاس روز و به نقل از ایسنا، سریال «یاور» در ماه مبارک رمضان هر شب حدود ساعت ۲۰ و ۲۰ دقیقه از شبکه سه سیما پخش می شود.

انتهای پیام