محمد نیشابوری در گفت و گو با انعکاس روز و به نقل از ایسنا، در پاسخ به این پرسش که «رییس جمهور آینده به نظر شما با چه چالش هایی مواجه خواهد بود؟ » اظهار کرد: به نظرم این سوال باید به گونه ای دیگر مطرح شود.اینکه رئیس جمهور آینده با چه چالش هایی مواجه نخواهد بود؟کمیت و کیفیت چالش های پیش روی دولت آینده به نسبت گذشته نه تنها کاسته نشده است بلکه پیچیده تر شده و حتما رییس جمهور اینده با معضلات بسیار بیشتری برای حل مواجه خواهد بود.

وی ادامه داد: طی ۸ سال گذشته فساد در همه ارکان سه قوه بیشتر شده است.تحریم ها پیچیده تر شده به گونه ای که اقتصادملی را کاملا زمین گیر کرده است.میزان دخالت نهاد های شبه دولتی و غیر خصوصی در اقتصاد افزایش چشم گیری پیدا کرده و هرلحظه این نهال درحال تنومندتر و ریشه دارتر شدن است.جناح بندی خودی و غیر خودی هر روز افراد بیشتری را از قطار انقلاب پیاده می کند.

نیشابوری گفت: میزان دخالت نهادهای موازی در امر مملکت داری هرثانیه بیشتر می شود.بحران منطقه و دشمنی های ما با برخی کشورهای همسایه در طول دودهه اخیر نه تنها کم نشده بلکه به طرز چشم گیری افزایش هم داشته است.توهین کردن و هتک حرمت ها در ادبیات سیاسی به سوی فرهنگ غربی بیشتر تمایل پیدا کرده و از آموزه های دینی فاصله بیشتری گرفته است.انقطاع نسلی افزون بر گذشته شده و نسل جوان علی رغم اینکه در نظام آموزشی بعد از انقلاب تربیت یافته اما در ظاهر دین گریز و مذهب ستیز شده است.پایه پولی افزایش چشم گیری یافته و میزان نقدیگی سرم سام آور شده است.

وی یادآور شد: به دلیل تحریم ها ذخایر بانک مرکزی درکم ترین میزان خود طی ۴ دهه گذشته است.فروش نفت به نسبت دوران مرحوم مصدق کمتر شده؛درکنار این فرسوده شدن تجهیزات نفتی و پالایشگاهی خود بحرانی عظیم را پیش روی مان قرار می دهد.هرکدام از این چالش ها به تنهایی برای سقوط یک دولت کفایت می کند.پس دولت آینده با کلکسیونی از چالش ها مواجه خواهد بود که حل آنها قطعا یک سوپرمن یا یک معجزه را طلب می کند.

این فعال سیاسی گفت: یکی از اساسی ترین ایرادات نظام انتخاباتی ما در طول بیش از۴دهه گذشته توجه به افراد بوده در حالیکه می بایست به برنامه ها توجه می کردیم.هرچند بحران ها و رویدادهای غیرمترقبه وخارج از اختیارات دولت و نهاد اجرایی در طول سال های گذشته احتمال اینکه هر برنامه ای را هم به شکست می کشاند وجود داشت.اینکه حضور برنامه ها و رقابت آنها در عرصه انتخابات امری لازم و ضروری است برکسی پوشیده نیست. 

وی افزود: به نظرم باید انتخابات به سوی حزبی شدن و برنامه محور بودن سوق یابد.در این شرایط خواهد بود که احزاب، توانمندترین گزینه خود را راهی رقابت های انتخاباتی خواهند کرد و در آینده نیز پاسخگوی آنچه عمل می کنند نیز هستند.در شرایط فعلی فردی به صرف رجل بودن، بدون پشتوانه حزبی وارد چرخه رقابت ها می شود آن هم رقابتی که شورای نگهبان رقم می زند و بعد هم چه بخواهیم و چه نخواهیم یکی از این افراد رئیس جمهور خواهد شد.حال چه کسی پاسخگوی درست یا غلط بودن رفتارها و برنامه و در نهایت عملکرد اوست؛ معلوم نیست.

نیشابوری گفت: در حقیقت نامزد انتخاباتی بوسیله احزاب و گروه های سیاسی پله های رقابت را بالا می روند و پس از آن یکه تازی ها شروع می شود.اگر دقت کنید همیشه روسای جمهور در دوران دولت دومشان،خود رائ تر و یکه تازتر می شوند.دلیل اصلی آن وابسته نبودن رئیس دولت به نهادهای خرد جمعی و حزبی است.چون خود را رها می یابد و نیازمند پاسخگویی به هیچ حزب و مرجعی نمی داند؛پس هرتصمیمی را راسا می گیرد و عمل می کند.نمونه بارز آن دولت های دوم احمدی نژاد و روحانی است.پس برنامه محور و حزبی شدن انتخابات نخستین گام برای برون رفت از چالش های متعدد فعلی است.

سخنگوی حزب اسلامی کار تصریح کرد: قطعا سوابق اجرایی تاثیر مثبتی بر فرآیند تصمیم سازی و تصمیم گیری روسای جمهور خواهد داشت.اداره کشور توسط عالیترین مقام اجرایی به سوابق خوب و شفاف و در عین حال کلان نیازمند است.آداب کشورداری و نحوه مواجه با بحران های بزرگ بدون شک نیازمند پیشینه ای خوب خواهد بود.نمی توان سرنوشت۸۰ میلیون ایرانی با قومیت ها،آداب وسنن،فرهنگ ها،ادیان ومذاهب مختلف و… را در ید اختیار فردی بی تجربه گذاشت.بخشی از معضلات کنونی کشور محصول اشتباهات افرادی است که هیچ سابقه ای در عرصه کلان مدیریتی نداشته اند و پله های ترقی را آسانسوری طی کرده اند.

این فعال سیاسی گفت: اگر انتخابات حزبی و برنامه محور شود حتما نقاط ضعف ها کاهش بسیاری خواهند یافت و نقاط قوت هم افزایش.در برنامه محوری اگر نقطه ضعفی هم در سابقه یک نامزد وجود داشته باشد حتما با درایت طراحان برنامه نقطه ضعف رفع ودر جهت تبدیل شدن به نقطه قوت حرکت خواهد کرد.توجه به اسناد بالادستی و برنامه های توسعه ای میزان خطاها و ضعف ها را کاهش خواهد داد.به نظرم راهی جز برنامه محوری و حزبی شدن درمقابلمان وجود ندارد.اگر دوباره صرفا به شعارها اکتفا کنیم ۸ سال آینده وضع کشور از امروز اسف بارتر خواهد بود.طی این دهه ها ما در عرصه مملکت داری پیش نرفتیم ما در حقیقت در گرداب مشکلات در حال فرو رفتن هستیم.

وی در پایان خاطر نشان کرد: سنجش شعار در نظام های حزبی اصلا معنا ندارد آنها به سنجش برنامه ها توجه می کنند.وقتی می گوییم شعار یعنی چیزی غیرقابل سنجش یا در کم ترین حد قابلیت برای سنجش.چون بسیاری از شعارها از دل برنامه ها بیرون نمی آیند.شعارها احساسی و دفع الوقتی هستند.به مقتضیات جمع و شرایط محیطی و زمانی برمی گردند.هیجان محور هستند و برای ترغیب و پروپاگاندای انتخاباتی کاربرد دارند.دنیا با شعار پیشرفت نکرد.برنامه بود که ژاپن و کره را و اکنون هم چین را به اقتصادهای برتر دنیا تبدیل کرده است‌.

انتهای پیام