کنی لئون که برای کارگردانی نمایش «یک کشمش در آفتاب» با بازی واشینگتن در سال ۲۰۱۴ برنده جایزه تونی شد، کارگردانی «اتللو» را بر عهده خواهد داشت. واشینگتن نقش شخصیت اصلی را بازی می‌کند، در حالی که جیلنهال نقش آنتاگونیست یعنی یاگو را ایفا می‌کند که سعی دارد اتللو را متقاعد کند که همسرش خیانت کرده است. بازیگر نقش دزدمونا، همسر اتللو هنوز انتخاب نشده است.

«اتللو» آخرین بار سال ۱۹۸۲ با جیمز ارل جونز در نقش اتللو و کریستوفر پلامر در نقش یاگو در برادوی روی صحنه رفت. اولیور پارکر در سال ۱۹۹۵ از این نمایشنامه در قالب فیلمی با بازی لارنس فیشبرن و کنت برانا اقتباس کرد. این برداشت سینمایی با فیلمی به همین نام محصول ۱۹۵۱ اورسن ولز که با سردردهای تولیدی همراه بود اما بعدها به عنوان یک فیلم کلاسیک مورد استقبال قرار گرفت، مقایسه شد.

واشینگتن، بازیگر برنده جایزه اسکار برای «روز تعلیم» و «افتخار»، آخرین بار در برادوی در سال ۲۰۱۸ در «مرد یخی می‌آید» حضور داشت. او اولین بازی خود را در سال ۱۹۹۸ در «کیش‌مات» انجام داد و همچنین در نمایشنامه «حصارها» اثر آگوست ویلسون بازی کرد. او سپس در اقتباس سینمایی «حصارها» به کارگردانی لئون در سال ۲۰۱۶ هم نقش اصلی را بازی کرد. واشینگتن همچنین در فیلم «تراژدی مکبث» ساخته جوئل کوئن در سال ۲۰۲۱ که توسط A24 و اپل به نمایش درآمد، بار دیگر بازی در نمایشی از شکسپیر را تجربه کرد.

جیلنهال که به زودی در اکشن مهیج «کافه کنار جاده» دیده می‌شود، نامزدی تونی را برای نمایش «دیوار دریا/ یک زندگی» در سال ۲۰۱۹ به دست آورد. او همچنین در «راه سفید بزرگ» در تولیدات کلاسیک و «یکشنبه در پارک با جورج» و «صورت فلکی» استفان ساندهیم نیز ظاهر شده است.