گروه فرهنگ وهنر: احمد سمیعی گیلانی، مترجم و ویراستار، در منزل مسکونی‌اش در تهران درگذشت. او آثاری از نوآم چامسکی و ژان ژاک روسو را به فارسی برگردانده بود.
احمد سمیعی گیلانی ۱۱ بهمن ۱۲۹۹ در شهر رشت به دنیا آمد. او پس از پایان مدرسه وارد دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی شد و در رشته زبان‌شناسی همگانی از همین دانشگاه فوق لیسانس گرفت.
از اواخر دهه ۱۳۴۰ به عنوان ویراستار با موسسه انتشارات فرانکلین آغاز به کار کرد و هم زمان به دعوت استاد عبدالحسین زرّین‌کوب، مدتی در دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت معلم و همچنین کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، به تدریس پرداخت.
استاد سمیعی پس از انقلاب در بنگاه ترجمه و نشر کتاب، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی، انتشارات سروش، مرکز نشر دانشگاهی و بنیاد دائره‌المعارف به ویراستاری مشغول بود. 
او همچنین در دانشگاه گیلان، دانشگاه آزاد (واحد رشت) و در دوره کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس تهران و قم، آیین نگارش و ادبیّات فارسی تدریس کرد. احمد سمیعی همچنین چند کتاب در زمینه آیین نگارش و ویرایش تألیف‌ کرد و مقاله‌های ارزشمندی در مجلاتی نظیر پیک جوانان، کتاب امروز و رودکی به چاپ رساند.
از آثار ترجمه او می‌توان به “خیال‌پروری‌های تفرجگر انزواجو” از ژان ژاک روسو، “چیزها” از ژرژ پرک، “ساخت‌های نحوی” از نوآم چامسکی و “سالامبو” نوشته گوستاو فلوبر اشاره کرد.
در روزهای پایانی سال ۱۴۰۱، نیکولا رُش، سفیر فرانسه در ایران، با حضور در منزل سمیعی گیلانی، بالاترین نشان نخل آکادمیک فرانسه، کوماندور، را به او اهدا کرد.
استاد سمیعی گیلانی، روز چهارشنبه، دوم فروردین‌ماه بر اثر کهولت سن در منزلش در تهران درگذشت. پیکر او برای خاکسپاری به زادگاهش رشت منتقل خواهد شد.