گروه فرهنگ وهنر: سایت انعکاس روز نوشت: وقتی صداوسیما، رئیس دانشکده سازمانی خودش را به عنوان کارشناس به برنامه انتخاباتی قالب می‌کند
وقتی رئیس دانشکده صدا و سیما، به جای نقد کاندیدای ریاست جمهوری، به موضوعات شخصی مشاور او وارد می‌شود
وقتی بعد از ورود به موضوعات شخصی، “خود دادستان پنداری” اش گل می‌کند و اتهام می‌زد.
وقتی مشاور کاندیدا می‌خواهد برای دفاع از خود سخن بگوید و پاسخ اتهامات را بدهد، ولی میکروفن او را قطع می‌کنند تا همچنان تک صدایی برقرار باشد‌
می‌شود یکی از دو راه را انتخاب کرد:
یا
به همین که صدا و سیما اجازه داده “یکی غیر از خودشان” جلوی دوربین بنشیند رضایت داد و حالا که میکروفن را بسته اند، پانتومیم بازی کرد و لبخند زد و نهایتاً منتظر بود تا شاید اتاق فرمان لطف کند و پیچ صدا را کمی باز کند
یا
صحنه را مقلوبه کرد و میکروفونی که بسته شده را به عنوان “نماد صدا‌های خاموش ملت” روی همان صحنه پرتاب کرد تا بدانند حتی نجیب‌ترین و علمی‌ترین و صبورترین و فاضل‌ترین ایرانی‌ها نیز می‌توانند سربزنگاه، حتی با میکروفن بسته نیز، رساترین صدا‌ها باشند.
هرگز کاسه صبر یک ایرانی و ملت ایران را لبریز نکنید.