به گزارش انعکاس روز و به نقل از ایسنا، در فیلمی که توسط خبرنگار اخراجی از صحن علنی شورای شهر کاشان گرفته شده است، در حالی که یکی از اعضای این شورا در حال بیان وضعیت خدمات شهری است، رئیس شورای شهر با ادبیات دستوری خطاب به خبرنگار، می‌گوید که نه فیلم بگیرد و نه عکس و وقتی خبرنگار این پرسش را مطرح می کند که مگر اینجا صحن علنی شورا نیست؟ در ادامه از او خواسته می شود که جلسه را ترک کند و رییس شورای شهر به سایر اعضا می‌گوید جلسه تا زمان خروج خبرنگار ادامه پیدا نخواهد کرد!

خبرنگار از رییس شورای شهر کاشان علت رفتارش را می‌پرسد و او می‌گوید: «نمی‌خواهم علت را بگویم.»

نادانی و جهل از معنای شفافیت

به همین منظور خبرنگار بخش رسانه انعکاس روز و به نقل از ایسنا با علیرضا خانی ـ سردبیر رونامه اطلاعات ـ گفت و گویی داشته و از او درباره ضرورت آزادی بیان خبرنگاران با هدف تبیین مطالبات مردم و احترام به جایگاه خبرنگار در جامعه صحبت کرده است.

خانی گفت: ما هنوز در حال تمرین و سیاه مشق کردن اساس ها و روش های دموکراسی و مردمسالاری هستیم. در حدی که فردی در حد بخشدار، فرماندار و یک عضو شورایی در یک روستا حتی به خود اجازه می دهد بدیهی ترین مسائل که باید آشکار و در مرئی و منظر مردم باشد را محرمانه جلوه دهد، اینگونه وانمود کند که از اختیارات خیلی بالایی برخوردار است و حق دارد که هر کاری انجام دهد، بدیهی ترین و پیش پا افتاده ترین موضوعات را محرمانه بیانگارد و فکر کند آدم مهمی است و این حق را دارد که حرف هایش را سانسور و آنها را محرمانه تلقی کند.

خانی بیان کرد: همه این موارد ناشی از جهل و نادانی و خویی است که در نهاد آدم هایی وجود دارد که اساسا با معنی شفافیت، آزادی و مردمسالاری آشنا نیستند. این خوی اقتدارگری از بچگی در ذاتشان پرورانده شده و اینگونه آموخته اند که حتی به شیوه ای رقت انگیز در منصب کوچکی که دارند احساس این را داشته باشند که اعمال اقتدار کنند و کارهای خیلی ساده را پیچیده نشان بدهند و تصمیمات خیلی پیش پا افتاده را محرمانه فرض کنند. با این روش ها اعمال اقتدار کنند و احساس کنند قدرتی به دستشان رسیده که از همه ی این قدرت به هر نحوی که دلشان می خواهد استفاده کنند و به بقیه اعمال قدرت کنند، حتی در یک روستا.

این جامعه شناس و روزنامه نگار قدیمی رفتارهایی از جنس رئیس شورای شهر کاشان با ادبیاتی نامتعارف را ناشی از جهل افراد دانست که با معنای شفافیت، آزادی و مردمسالاری آشنایی ندارند و در همین زمینه بیان کرد: این جهل باید با آگاهی جبران شود که متاسفانه ما هنوز در این حوزه خیلی عقب هستیم.

موضوع محرمانه بودن دیگر در دنیای امروز منتفی است

خانی درباره برچسب محرمانه بودن به برخی موضوعات و تخلفات اظهار کرد: اساسا در دنیای امروز موضوع محرمانه بودن به طور کلی در حال منتفی شدن است. زمانه ای است که ویکی‌لیکس می آید و میلیون ها صفحه از اسناد سرویس های امنیتی کشورش را روی سایت می گذارد و منتشر می کند. حال تصور کنید در یک شهرستان کوچک که شورای شهر آن می خواهد به عنوان مثال درباره ی فاضلاب و جوی و آسفالت یک کوچه تصمیم گیری کند، این رفتارها را که ناشی از جهل و ناآگاهی است، به دنبال دارد و مسائل بسیار پیش پا افتاده ای را تصور می کنند باید محرمانه باشد.

این روزنامه نگار قدیمی همچنین اظهار کرد: عنوان کردن کلمه محرمانه دلیل دیگری هم دارد که آقایان دوست دارند زیاد آن را به کار ببرند. کسی که مدام می گوید حرف های من محرمانه است یا جلسه محرمانه است یا این نشست محرمانه است، فکر می کند به خود شأن و اعتبار می دهد و می گوید آدم مهمی است که حرف های محرمانه می زند. در حالی که از سر کوچه خبر ندارد و خودش بسیار در حد ترحم برنگیزی است، اما تصورش از محرمانگی این است که به خود شأن و اعتبار می دهد.

محرمانه در شهرای شهر واژه خنده داری است

این سردبیر روزنامه اطلاعات یادآور شد: در کشورهای پیشرفته تصاویر مراکز نظامی شان را حتی با جزئیات منتشر می کنند یا بسیاری از مواردی که ممکن است فوق سری تلقی شود، در جاهای دیگر ممکن است پیش پا افتاده به نظر برسد. حال اینکه در شورای شهر که اساسا درباره ی مسائل امنیتی نظر نمی دهد و کارش رفع گرفتگی لوله و فاضلاب و آب، نظافت شهر، تراکم و ساختمان سازی و مسائلی است که حتی یک گوشه از آن هم نمی تواند محرمانه باشد، به کار بردن واژه «محرمانه» خنده دار است.

خانی مطرح کرد که اتفاقاتی در این سطح به کمبودها و ضعف های ناشی از خود این افراد برمی گردد که می خواهند جلوی دیگران خودی نشان بدهند و از کلمه محرمانه استفاده می کنند بدون اینکه عمق آن را بفهمند.

او گفت: در برخورد با اینگونه رفتارها ضمن تذکر جدی، مقرراتی را مصوب کنند که به عنوان مثال جلسه در فضای مجازی مثل اینستاگرام پخش زنده داشته باشد. همچنین باید تذکری به آقایان داده شود که این رفتارهایشان نه تنها غیرمعقول، بلکه مضحک است.

انتهای پیام