به تازگی خبر رسیده است که در باغ کتاب تهران فضای دائمی برای اجرای تعزیه تعریف شده و ظاهرا قرار است در چند روز آینده که همزمان با سوگواری پایانی ماه صفر است، این مکان فعالیت خود را آغاز کند.
در همین زمینه با ابراهیم گله‌دارزاده گپ و گفتی داریم تا جزییات بیشتری درباره این رویداد بدانیم.
او که مدیر انجمن تعزیه ایرانیان است، تاکید می‌کند که در اجرای این طرح نقش مشورتی دارد و همه برنامه‌ریزی‌ها بر عهده مسئولان باغ کتاب تهران است.
گله‌دارزاده دغدغه طولانی مدت هنرمندان تعزیه را یادآوری می‌کند و به انعکاس روز و به نقل از ایسنا می‌گوید: سال‌هاست هنرمندان تعزیه تاکید دارند باید مکانی ثابت برای اجرای این گونه نمایشی وجود داشته باشد که در آن برنامه‌هایی به صورت ماهانه و حتی هفتگی برگزار شود و طی آن مجالس غریب و نسخه‌های کمتر شناخته شده هم اجرا شود تا این بخش از تعزیه به فراموشی سپرده نشود.
او اضافه می‌کند: در حال حاضر اجرای تعزیه به ماه‌های محرم و صفر و ایامی خاص محدود شده و طبیعتا مجالسی مناسب این ایام اجرا می‌شود در حالیکه متون تعزیه، بسیار فراتر از این است.
این مدیر هنری با ابراز قدردانی از تلاش‌های مسئولان باغ کتاب تهران در تعریف چند فضای مختلف برای اجرای تعزیه ادامه می‌دهد: با همراهی انجمن تعزیه ایرانیان، گام‌های نخست برای تعریف این فضاها برداشته شده و خوشبختانه همتی در مسئولان باغ کتاب برای اجرای این برنامه وجود دارد که دلگرم کننده و امیدبخش است.
او در پاسخ به این پرسش که سال‌ها پیش قرار بود چنین فضایی در تالار محراب تعریف شود و چرا آن طرح اجرایی نشد، توضیح می‌دهد: در تالار محراب هم تامین اعتبار و برنامه‌ریزی‌های لازم صورت گرفت و گروه‌هایی هم اعلام آمادگی کردند اما مسایلی مانند شیوع کرونا و نیز برخی از تغییر و تحول‌ها، کار را سخت کرد ولی مهم اجرای این طرح است و مکان آن اهمیت چندانی ندارد.
مدیر مجموعه تئاتر شهر با ابراز خوشنودی از فضاهای متعددی که باغ کتاب در اختیار دارد، اضافه می‌کند: چند فضای مناسب دارند با انعطاف بسیار بالا؛ فضاهایی باز که مسقف هستند به طوری که بارندگی مانع اجرای برنامه‌ها نخواهد شد. اما اگر قرار باشد چنین مکانی را در جاهای دیگر برپا کنیم، حتما نیازمند ایجاد سازه‌ای هستیم و از این جهت، باغ کتاب، مکانی است بسیار مناسب که نیازی به تغییر و تحول چندانی ندارد.
مدیر انجمن تعزیه ایرانیان درباره جذب مخاطب تعزیه در باغ کتاب هم می‌گوید: این مکان به دلیل تعدد فعالیت‌هایش، میزبان طیف‌های گوناگونی از مخاطبان فرهنگی است. ضمن اینکه دسترسی به آن چندان هم سخت نیست.
او درباره تامین اعتبار برای اجرای این برنامه‌ها نیز توضیح می‌دهد: مرسوم است که مجالس شبیه‌خوانی برای تماشاگران به صورت رایگان برگزار می‌شود و هزینه‌های آن را یک بانی تقبل می‌کند. قرار است همین سنت قدیمی هم ادامه پیدا کند و برای هر یک از برنامه‌ها از جایی تقاضای حمایت شود. خوشبختانه برای اولین برنامه که قرار است پایان ماه صفر برگزار شود، اولین بانی پیدا و کمک‌ها به آسانی انجام شد.
گله‌دازاده در پاسخ به این پرسش که آیا با تعریف این پاتوق می‌توان امیدوار بود فعالیت‌های پژوهشی در حوزه تعزیه سر و سامانی بگیرد، توضیح می‌دهد: آنچه درباره کمبود پژوهش در زمینه تعزیه از سوی برخی از دوستان مطرح می‌شود، ناشی از نشاختن پژوهش‌هایی است که در این زمینه انجام شده است. در حالیکه در یک سال گذشته دست‌کم سه پژوهش در این حوزه داشته‌ایم ولی اگر برخی از دوستان انتقاد می‌کنند که پژوهش نداریم، به دلیل این است که این حوزه را دنبال نمی‌کنند.
او در عین حال ادامه می‌دهد: پژوهش‌های شاخص در تمام دنیا خیلی کم اتفاق می‌افتد و شاهکارها فقط گاهی اوقات نوشته می‌شوند. بنابراین بی‌انصافی است تلاش‌های عاشقانه گروهی از پژوهشگران را نادیده بگیریم ولی داشتن یک پاتوق ثابت و توجه دانشگاه‌ها به این امر، مداومت و انسجامی می‌دهد و شرایطی فراهم می‌کند تا زیست نوین دانشگاهی که ضرورت دوره ماست، رخ بدهد. در حال حاضر ما داریم جلوی یک زندگی طبیعی را از این هنر می‌گیریم و مساله اصلی این است.
انتهای پیام
لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر،تکرار نظر دیگران،توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی ، افترا و توهین به مسٔولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.